ZA i autyzm u kobiet

To forum przeznaczone jest głównie dla osób dorosłych z ZA i pokrewnymi zaburzeniami.

Chat irc (pirc.pl): #aspi.net.pl (bramka www) (godzina 20:30)
Skype: WideŁokonferencja (Soboty@20:00)

ZA i autyzm u kobiet

Postprzez Mruczanka » Cz, 9 sty 2014, 16:20

Szukając po internecie czegokolwiek o autyzmie i Zespole Aspergera bardzo dużo można znaleźć artykułów, w których opisy są podobne, lub wręcz wyglądają jakby były skopiowane od innych. I najczęściej traktują o męskich przypadkach.
Mnie jednak interesowało cokolwiek w tej przypadłości na temat kobiet, żeby znaleźć coś, co pomogłoby mi lepiej zrozumieć samą siebie i inne autystki.

Oto taki dość ciekawy artykuł, który udało mi się wyszukać:

http://kobieta.onet.pl/dziecko/ta-choroba-dotyka-glownie-chlopcow/mh6fl


Fajnie by było, gdyby więcej artykułów o kobietach z autyzmem można znaleźć :roll:
Mruczanka
 
Posty: 11085
Dołączył(a): Pt, 19 kwi 2013, 13:08
Lokalizacja: I see dead people
Płeć: K

Re: ZA i autyzm u kobiet

Postprzez Kris » N, 12 sty 2014, 18:49

Nie wiem czy było więc zapodaję:

http://www.aspie.pl/11-zespol-aspergera-u-kobiet
Avatar użytkownika
Kris
 
Posty: 1037
Dołączył(a): Śr, 28 paź 2009, 00:00
Lokalizacja: świętokrzyskie
Płeć: M

Re: ZA i autyzm u kobiet

Postprzez Nina2 » Śr, 15 sty 2014, 12:31

W linku od Krisa coś tam jest, ale to tylko stwierdzenie faktów.
Karty na to życie już rozdane; teraz każdy gra jak potrafi i czym tam ma...
"Jak sie nie ma co sie lubi, to sie lubi co sie ma". Ja wole sie koncentrowac na pozytywnych cechach, które może mojemu ZA zawdzięczam, a to: samodzielne myślenie i większa niezależność od opinii otoczenia.
Avatar użytkownika
Nina2
 
Posty: 3886
Dołączył(a): Pn, 15 paź 2012, 23:00
Lokalizacja: Francja / K / 50+ Wszystko co tu piszę, jest moją prywatną opinią.
Płeć: K

Re: ZA i autyzm u kobiet

Postprzez VoTMA » Śr, 15 sty 2014, 14:48

Kris napisał(a):http://www.aspie.pl/11-zespol-aspergera-u-kobiet


Można się poczuć nie jak człowiek, a jak "zbiór objawów".
Avatar użytkownika
VoTMA
 
Posty: 181
Dołączył(a): Śr, 5 cze 2013, 23:45
Płeć: K

Re: ZA i autyzm u kobiet

Postprzez Elza » Pt, 17 sty 2014, 11:54

Kris

Znalazłam w tym zapodaniu coś dla siebie, to o "szóstym zmyśle" i komforcie "jeden na jeden"(taka jest u mnie).
,,Cechą umysłów wybitnych jest miłość prawdy w słowach"
,,Kochaj i rób co chcesz"
Elza
 
Posty: 2600
Dołączył(a): Śr, 7 lis 2012, 09:41
Płeć: K

Re: ZA i autyzm u kobiet

Postprzez Mruczanka » Pt, 17 sty 2014, 16:53

Kris napisał(a):Nie wiem czy było więc zapodaję:

http://www.aspie.pl/11-zespol-aspergera-u-kobiet




Jakbym czytała o sobie - wszystko się zgadza, włącznie z nieporadnością w trudnych sytuacjach i naśladownictwem zachowań :-|
Mruczanka
 
Posty: 11085
Dołączył(a): Pt, 19 kwi 2013, 13:08
Lokalizacja: I see dead people
Płeć: K

Re: ZA i autyzm u kobiet

Postprzez Kris » So, 18 sty 2014, 22:13

Cieszę się, że "smakowało". :)
Avatar użytkownika
Kris
 
Posty: 1037
Dołączył(a): Śr, 28 paź 2009, 00:00
Lokalizacja: świętokrzyskie
Płeć: M

Re: ZA i autyzm u kobiet

Postprzez marekf » N, 19 sty 2014, 16:12

Dzięki Kris..
Jest tam jednak coś, co według moich doświadczeń jest wspólne dla obu płci, no chyba że ja jestem znów jakiś dziwny.. ;)
"Dziewczęta uczą się naśladować zachowania innych ludzi poprzez obserwacje co maskuje objawy Zespołu Aspergera (społeczna echolalia). Uczą się "grać" w sytuacjach społecznych, co często opóźnia diagnozę nawet do 30 roku życia.. "

"..Nieustanne próby dopasowania się do innych ludzi często skutkują "społecznym wyczerpaniem", szczególnie powierzchowne rozmowy towarzyskie sprawiają sporą trudność i są niezwykle męczące. Dziewczęta z Zespołem Aspergera są częściej narażone na dokuczanie i zastraszanie w szkole. Alternatywna osobowość może prowadzić do problemów z własną tożsamością i skutkować niskim poczuciem własnej wartości. Dziewczęta i kobiety z Zespołem Aspergera mogą spędzić wiele lat szukając wyjaśnienia, dlaczego tak różnią się od innych i ciągle są przygnębione oraz zastanawiać się, czy nie mają jakichś zaburzeń psychicznych.."
Moim zdaniem tekst mimo wszystko jest potrzebny tym dziewczynom, kobietom, które jakoś dziwnym trafem czują się niepasujące do kryteriów ustalanych na podstawie objawów męskich.. Jak wiadomo, niby zdecydowana większość aspich to faceci, jednak nie wiadomo, jak na to oddziałuje postrzeganie kryteriów.. :roll:
"..Austriacki pediatra Hans Asperger, jako pierwszy opisał Zespół Aspergera w 1944 roku. Początkowo uważał, że nie występuje on u dziewcząt, jednak dalsze dowody kliniczne skłoniły go do zmiany stanowiska. Badania Kannera (1943) oraz Ehlersa i Gillburga (1993) wykazały, że w ogóle populacji było cztery razy więcej chłopców niż dziewcząt z Zespołem Aspergera..

Według Tanii Marshall, kryteria diagnostyczne Zespołu Aspergera zostały opracowane na podstawie cech męskich, za ich pomocą trudno jest zdiagnozować kobiety i u wielu z nich diagnoza jest przez to błędna. Wiele dziewcząt i kobiet nie spełnia kryteriów diagnostycznych, gdyż kryteria są oparte na behawioralnym fenotypie chłopców, wśród osób zdiagnozowanych proporcja chłopcy - dziewczęta wynosi 10:1.."
Aspi 145
Nt 54
Avatar użytkownika
marekf
 
Posty: 3182
Dołączył(a): N, 16 gru 2012, 20:49
Lokalizacja: Wrocław
Płeć: M

Re: ZA i autyzm u kobiet

Postprzez Elza » Śr, 22 sty 2014, 12:11

MarekF

To wszystko się miesza ze sobą jakby się wykluczało. Można się w tym wszystkim zgubić jak w lesie.
,,Cechą umysłów wybitnych jest miłość prawdy w słowach"
,,Kochaj i rób co chcesz"
Elza
 
Posty: 2600
Dołączył(a): Śr, 7 lis 2012, 09:41
Płeć: K

Re: ZA i autyzm u kobiet

Postprzez Mruczanka » Śr, 29 sty 2014, 22:46

No, w zasadzie, jakby się zastanowić, to niechęć do "powierzchownych rozmówek", tudzież plot, a także męczenie się towarzystwem innych osób, to raczej męskie cechy.
Przynajmniej taki panuje stereotyp, nie wiem czy to faktycznie męska cecha, ale z kobiecym zachowaniem się nie kojarzy.
W każdym razie mnie głównie właśnie przez te cechy uważano w szkole za dziwadło.

Co do naśladownictwa, to zabawna rzecz, ale wydawało mi się zawsze iż to wynik empatii. Cóż, zdaje się, że byłam w błędzie :roll:
Mruczanka
 
Posty: 11085
Dołączył(a): Pt, 19 kwi 2013, 13:08
Lokalizacja: I see dead people
Płeć: K

Re: ZA i autyzm u kobiet

Postprzez TrollzTrollowa » Cz, 30 sty 2014, 01:00

Podejrzewam, że większość zdiagnozowanych jest również białych.
Do lekarza nie trafiają na diagnozę chorzy, tylko takich, których stać na lekarza.
Kobiety z AS są najczęściej zdegradowane społecznie, a co za tym idzie ekonomicznie.
Przyczyną takiego stanu rzeczy są oczekiwania społeczne wobec kobiet, mężczyzna który jest asocjalnym mrukiem jest przez społeczeństwo przewidywany i coś tam się z nim zrobi. Z kobietami nie bardzo jest co zrobić. Wszystkie przypadki AS u kobiet, z którymi się spotkałem sugerują, że z przyczyn ekonomicznych zazwyczaj próbują sił w zawodzie najstarszym bez szczególnych sukcesów ze względu na brak automatyki emocjonalnej i odczytywania potrzeb klientów.
To "bez sukcesów" oznacza kierunek degradacji ekonomicznej, co za tym idzie społecznej czyli kółko się zamyka.

Występowanie problemu jest bezpośrednim wynikiem rozpadu społeczeństwa pod presją absurdalnej ekonomii. Przypadki takie nie występują w społecznościach pierwotnych.
TrollzTrollowa
 
Posty: 250
Dołączył(a): Cz, 23 sty 2014, 21:01
Płeć: M

Re: ZA i autyzm u kobiet

Postprzez Mruczanka » Wt, 4 lut 2014, 22:56

"Potrzeby klientów" - taaaa... teraz wiem, dlaczego handel i sprzedaż to też niedobre dla nas zajęcia :roll:
Mruczanka
 
Posty: 11085
Dołączył(a): Pt, 19 kwi 2013, 13:08
Lokalizacja: I see dead people
Płeć: K

Re: ZA i autyzm u kobiet

Postprzez nigdy » Śr, 19 lut 2014, 02:58

Kris napisał(a):Nie wiem czy było więc zapodaję:

http://www.aspie.pl/11-zespol-aspergera-u-kobiet


Ojej (że zakrzyknę niczym cienka pi***) - to o mnie! Szczególnie o tych "grających". I diagnozie, opóźniającej się do 30 r. ż. ;)
Ostatnio edytowano Śr, 19 lut 2014, 02:59 przez nigdy, łącznie edytowano 2 razy
Avatar użytkownika
nigdy
 
Posty: 605
Dołączył(a): Śr, 7 lis 2012, 23:24
Płeć: K

Re: ZA i autyzm u kobiet

Postprzez Gosia73 » N, 23 lut 2014, 10:01

Ten cytat z artykułu dotyczy nie tylko kobiet, ale najbardziej pasuje do mnie.

Zbyt rzadko diagnozowane są zwłaszcza przypadki z lżejszego bieguna tego spektrum, kiedy chorzy nie mają zaburzeń mowy i mogą mieć wysoki iloraz inteligencji (IQ), ale trudno im interpretować świat i złożone reguły społeczne.
Avatar użytkownika
Gosia73
 
Posty: 182
Dołączył(a): Śr, 13 sie 2008, 23:00
Lokalizacja: Szczecin
Płeć: K

Re: ZA i autyzm u kobiet

Postprzez Mruczanka » Pn, 24 lut 2014, 22:30

Widzę, że nie tylko ja się z tym artykułem identyfikuję i zaczynam odczuwać mniejszą pustkę.
Albo mi się zdaje :roll:
Mruczanka
 
Posty: 11085
Dołączył(a): Pt, 19 kwi 2013, 13:08
Lokalizacja: I see dead people
Płeć: K

Re: ZA i autyzm u kobiet

Postprzez RadoscR » Cz, 27 lut 2014, 17:52

TrollzTrollowa napisał(a): Wszystkie przypadki AS u kobiet, z którymi się spotkałem sugerują, że z przyczyn ekonomicznych zazwyczaj próbują sił w zawodzie najstarszym bez szczególnych sukcesów ze względu na brak automatyki emocjonalnej i odczytywania potrzeb klientów.
To "bez sukcesów" oznacza kierunek degradacji ekonomicznej, co za tym idzie społecznej czyli kółko się zamyka.

Specyficzna cecha spolecznosci tego forum, jest chyba brak oburzenia - w kazdym innym miejscu sieci tak smiale uproszczenia wywolalyby gniewna nagonke na autora.
Ja jakos spotykam kobiety z AS w korporacjach i jako programistki, wiec moze ta degradacja spoleczna nie jest az tak oczywista.
Osobiscie jakbym byla na dnie to wolalabym inna droge przetrwania, moglabym np krasc. Ale prostytucja odpada ze wzgledu na ciagle nowe twarze, poza tym ja jestem tez fizycznie dosyc niezdarna, a biorac pod uwage ponadprzecietna inteligencje oraz to ze zdaje sobie sprawe z wlasnych ograniczen, jest wysoce nieprawdopodobne bym kiedykolwiek wybrala zawod prostytutki, nawet bedac na dnie.
RadoscR
 

Re: ZA i autyzm u kobiet

Postprzez intj » Cz, 27 lut 2014, 19:31

Znalazłam fragment, pochodzący z książki Aspergirls - Empowering Females with Asperger Syndrome:
Some Aspergirls don´t really show strong autistic symptoms until puberty.
Nie zauważyłabym niczego niepokojącego, gdyby nie fobia społeczna, która pojawiła się w okresie dojrzewania, a także pewne opóźnienie w dojrzewaniu, w stosunku do rówieśników. W dzieciństwie mogę wymienić dyspraksję, zaburzenia integracji sensorycznej, problemy z empatią/sarkazmem/mimiką, OCD. Objawy malały, aż do wieku dojrzewania, a następnie pojawiły się ze zdwojoną siłą. Nie jestem pewna, czy cytat z książki jest rzetelny.
W tym miejscu znalazłam tekst (w języku angielskim), który doskonale odzwierciedla moje objawy:
https://www.senmagazine.co.uk/articles/articles/senarticles/is-autism-different-for-girls
A jak to było u Was?
Ostatnio edytowano Cz, 27 lut 2014, 20:27 przez intj, łącznie edytowano 1 raz
Avatar użytkownika
intj
 
Posty: 556
Dołączył(a): Śr, 20 mar 2013, 16:46
Płeć: K

Re: ZA i autyzm u kobiet

Postprzez MissMisery » So, 1 mar 2014, 16:16

Czy kobiety W OGÓLE cierpią na ZA?
Avatar użytkownika
MissMisery
 
Posty: 9
Dołączył(a): Śr, 26 lut 2014, 22:35
Płeć: K

Re: ZA i autyzm u kobiet

Postprzez tazlasu » So, 1 mar 2014, 17:48

Na ZA się nie cierpi - ZA się ma ;)
Nie ma dziwnych osób - po prostu niektórzy są z edycji limitowanej
Avatar użytkownika
tazlasu
 
Posty: 174
Dołączył(a): Pn, 31 lip 2006, 23:00
Płeć: K

Re: ZA i autyzm u kobiet

Postprzez MissMisery » So, 1 mar 2014, 23:57

Oj uwierz mi, cierpi, ciężko jest mi funkcjonować aczkolwiek ja podejrzewam jedynie ZA, zdiagnozowali mi mieszane zaburzenia osobowości, ale wiem, że ZA w moim wieku nie diagnozują, a rodzice kiedyś zbagatelizowali sprawę
Avatar użytkownika
MissMisery
 
Posty: 9
Dołączył(a): Śr, 26 lut 2014, 22:35
Płeć: K

Re: ZA i autyzm u kobiet

Postprzez intj » N, 9 mar 2014, 01:49

Avatar użytkownika
intj
 
Posty: 556
Dołączył(a): Śr, 20 mar 2013, 16:46
Płeć: K

Re: ZA i autyzm u kobiet

Postprzez Mruczanka » Wt, 18 mar 2014, 23:35

intj , a mogłabyś to przetłumaczyć, skoro rozumiesz, bo ja tak średnio znam specjalistyczny język i inni może też? :roll:
Mruczanka
 
Posty: 11085
Dołączył(a): Pt, 19 kwi 2013, 13:08
Lokalizacja: I see dead people
Płeć: K

Re: ZA i autyzm u kobiet

Postprzez intj » Śr, 19 mar 2014, 12:41

Mruczanko, oczywiście spróbuję przetłumaczyć oba teksty. Wydaje mi się jednak, że yasemin zrobiłaby to znacznie lepiej.
Some Aspergirls don´t really show strong autistic symptoms until puberty.
Niektóre dziewczęta z zespołem Aspergera nie wykazują silnych objawów autyzmu przed okresem dojrzewania (w kontekście, że objawy nasilają się i są tak naprawdę widoczne dopiero w okresie dojrzewania i później).
Tłumaczenie:

Dorosłe kobiety z zespołem Aspergera: W kierunku kobiecego profilu zespołu Aspergera.

Następująca lista jest oficjalnym dokumentem „pracującego przesiewacza” (autorka, Tania Marshall, pracuje nad doktoratem w kierunku studiów nad autyzmem, specjalizuje się w temacie zespołu Aspergera u kobiet), zawierającym wykaz unikalnych cech kobiet z zespołem Aspergera. Nie jest opartym na badaniach, formalnym narzędziem oceny. Lista pochodzi od wielu dorosłych kobiet, z którymi pracowałam przez lata. Oceniałam, obserwowałam, diagnozowałam i pracowałam z setkami dziewcząt i kobiet. Ten dokument jest oparty na moim doświadczeniu klinicznym, niepotwierdzonym przez dowody i badania innych znanych profesjonalistów. Będę modyfikowała i/lub aktualizowała tę listę od czasu do czasu. Lista ta została napisana w przypadkowej kolejności z moich przemyśleń, obserwacji i doświadczeń. Nie każda osoba musi mieć każdą cechę, a wręcz jest to rzadkie, gdy ktoś identyfikuje się ze wszystkimi cechami. Proszę mieć na uwadze, że badania często pozostają w tyle za niepotwierdzonymi obserwacjami i pracą kliniczną. Tania jest obecnie współautorem książki dla profesjonalistów, roboczo zatytułowanej "Ocena Spektrum Autyzmu i Zespołu Aspergera u Kobiet: Kompleksowa diagnostyka i planowanie leczenia dla dziewcząt i kobiet z autyzmem w ciągu całego życia”. Poniższy profil został stworzony dla kobiet, które dokonały samodzielnej diagnozy (tj. przypuszczają, iż mogą mieć ZA) lub zastanawiają się nad formalną diagnostyką oraz jako pomoc dla specjalistów od zdrowia psychicznego w rozpoznawaniu zespołu Aspergera u dorosłych kobiet. Kobiety z ZA doświadczają symptomów na różnych poziomach, dlatego podczas gdy niektóre kobiety z ZA są skrajnie introwertyczne, inne mogą takie nie być. Wiele kobiet nie spełnia formalnych kryteriów diagnostycznych ze względu na występujące wśród kobiet mechanizmy radzenia sobie z objawami zespołu Aspergera. Mogą być definiowane, jako osoby z „utajonym” ZA lub posiadające „szczątkowe” ZA. Kobiety z zespołem Aspergera są dyskryminowane ze względu na szerokie spektrum zdolności lub wysoki poziom funkcjonowania. Większość kobiet nie otrzymuje formalnej diagnozy przed osiągnięciem pełnoletności. Ta lista charakteryzuje wiele kobiet w średnim wieku, z którymi pracowałam. Cechy te zależą również nasilenia spektrum, jak również od tego, czy kobiety z zespołem Aspergera zostały już ocenione i zdiagnozowane i / lub otrzymują wsparcie. Należy wziąć też pod uwagę fakt, czy spektrum autyzmu współistnieje z innymi zaburzeniami (na przykład zaburzeniami osobowości).

1. Zdolności poznawcze:
Zwykle posiadają ponadprzeciętną inteligencję (a nawet bardzo wysoką), często (ale nie zawsze) występuje znacząca dysproporcja pomiędzy werbalnymi, a percepcyjnymi zdolnościami rozumowania, niską pamięcią roboczą i/lub szybkością przetwarzania. Mogą występować trudności w uczeniu się (na przykład dyskalkulia, dysleksja, problemy z czytaniem ze zrozumieniem). Lepsza pamięć długotrwała. Słabsza pamięć krótkotrwała. Mogą potrzebować zakwaterowania w uczelnianych akademikach (?). Odrębny profil nauki składający się z mocnych i słabych stron, różnic w uczeniu się. Mogą być nękane przez ich negatywne, sztywne („czarno-białe”) myślenie.
2. Edukacja/Życie studenckie:
Mogą opuścić szkołę średnią, a następnie do niej wrócić po pewnym czasie. Mogą również powtarzać klasę, mieć nieskończone lub częściowe stopnie naukowe. Mogą mieć skończonych wiele stopni naukowych (prof., dr). Wielu z nich proces edukacji może zająć więcej czasu, niż rówieśnikom. Mogą mieć historię z zapisaniem się do klasy lub na semestr, a następnie zrezygnowaniem z nich. Czasami później powracają i kończą dany kierunek/szkołę. Zazwyczaj jest to spowodowane byciem przeciążonymi i przytłoczonymi. Historia odroczenia egzaminów, braku uczestnictwa w zajęciach, wychodzenia z zajęć i programów, jest powszechna. Mogą powtarzać szkołę średnią/kursy lub być usunięte całkowicie z danej placówki edukacyjnej. Podczas studiów mogą odwiedzać wielu psychiatrów/psychologów, bez znaczącej poprawy. Mają problemy w poradzeniu sobie z taką samą, jak u rówieśników, liczbą kursów i zajęć. Mogą łatwo zgubić się w kampusie, utracić własność (dobytek), spóźnić się na zajęcia lub egzaminy.
3. Kariera/Praca:
Często ich uwaga skupiają się na zawodach artystycznych, związanych z pomocą innym oraz opieką nad zwierzętami. Niejednokrotnie są ekspertami w swoich dziedzinach. Znam wiele kobiet z zespołem Aspergera, które odniosły sukces, jako: artystki, piosenkarki, aktorki, poetki, pisarki, psycholożki, psychiatrzy, specjalistki w dziedzinie IT, treserki zwierząt, nauczyciele nauczania specjalnego, treserki koni, lekarki, naukowcy, księgowe, opiekunki do dzieci, modelki, artystki komediowe, profesorki (nauczycielki akademickie), pielęgniarki, wróżki, przedsiębiorcy lub fotografki. Mogą opuszczać dni w pracy z powodu wyczerpania społecznego. Mogą mieć duże trudności podczas uczęszczania /uczestnictwa w spotkaniach pracowników, przerw obiadowych, imprez towarzyskich. Mogą znajdować usprawiedliwienia dla niepełnienia funkcji pracowniczych. Mogą nie być w stanie pełnić obowiązków pracowniczych, często przemieszczając się z jednej pracy do drugiej, zwłaszcza we wczesnych latach dorosłości. Ciężko pracujące, sumienne pracownice. Mogą być zestresowane, jeśli muszą wykonać dużo pracy w krótkim czasie. Mogą być sfrustrowane/zestresowane, gdy otrzymają wiele poleceń naraz. Bardzo ciężko starają się uniknąć popełnienia błędów, zapominania rzeczy, a także pragną przypodobać się innym pracownikom. Mogą „palić za sobą mosty”, przykładowo na skutek nagłego zerwania relacji z innymi ludźmi lub rezygnacji z pracy bez wcześniejszego zawiadomienia.
4. Relacje międzyludzkie/Przyjaźnie:
Wolą interakcje jednoosobowe, mają pojedynczych bliskich przyjaciół. Potrzebują więcej czasu w samotności, niż rówieśnicy. Mogą doświadczać stresu, lęku, zmieszania podczas sytuacji towarzyskich oraz pracy w grupie. Mają mocną preferencję do angażowania się w konwersacje związane z ich zainteresowaniami. Bardzo nie lubią pogaduszek, plotek, nonsensów, kłamstw, konwersacji, które nie posiadają „funkcji”, ale niektóre z nich angażują się w tego typu działania. W przeszłości były przezywane, szykanowane, opuszczane przez rówieśników. Mogą nie pasować do rówieśników, z wyjątkiem sytuacji, w której będą miały przyjaciela podobnego w swym zachowaniu/preferencjach do osoby z ZA. Bardzo nie lubią kłamać, ale mogą to robić. Są zdolne do nawiązywania stosunków towarzyskich, jednakże nie potrafią robić tego przez długi czas. Cierpią przez „wyczerpanie społeczne” lub „kaca społecznego”, gdy socjalizują się zbyt intensywnie. „Kac” może trwać kilka godzin lub dni, które mogą być wyniszczające. Doświadczają dużych trudności w konfliktach, kłótniach, walkach, potyczkach słownych. Również trudno jest im być asertywnymi, nie potrafią z łatwością prosić o pomoc, ustalać granic. Mogą potrzebować pić alkohol, aby być zdolnym do wchodzenia w interakcje z innymi ludźmi. Obecnie mogą cierpieć lub mieć w przeszłości epizody stresu pourazowego, często z powodu tego, że były źle zrozumiane, źle zdiagnozowane, źle traktowane i/lub źle leczone. Zdolności społeczne są różne- są wystarczająco dobre do kontaktów z jedną osobą i prezentacji danego zagadnienia grupie ludzi, ale mają trudności w pracy w grupie. Może czuć się nieszczęśliwa podczas sytuacji towarzyskich lub w związkach, ale nie wie, jak się z nich wycofać. Mogą w przeszłości być wykorzystywane przez innych, nawet jeśli myślą, że podjęły dobry biznes, poradę prawną lub społeczną od innych. Często są znudzone w sytuacjach towarzyskich lub podczas imprez i/lub nie wiedzą, jak się zachować w tego typu sytuacjach. Mogą zgadzać się na uczestnictwo w wydarzeniach towarzyskich, lecz później zmyślają wymówki, dlaczego nie mogą uczestniczyć w nich uczestniczyć często zostając w domu w samotności (czytając książkę lub angażując się w ich specjalne zainteresowania). Często wolą zajmować się zainteresowaniami, niż uczestniczyć w życiu społecznym. Mogą być uważane za „czarne owce” w rodzinie. Mogą być uważane za inne, dziwne, ekscentryczne przez innych. Mogą czuć, że muszą „grać osobę normalną”, żeby przypodobać się innym lub w ogóle nie przejmują się tym, czy pasują do danej grupy. Starają się przypodobać innym, ale później mogą „palić za sobą mosty (na przykład, kończąc związki), na skutek tego, że nie potrafią poradzić sobie z konfliktem. Kobiety wydają się lepiej, niż mężczyźni, maskować cechy autyzm w sytuacjach towarzyskich. Jednakże dziewczęta są mniej zdolne do robienia tego w nieznanych sytuacjach (gdy są zaskoczone jakąś sytuacją). Mogą być uważane za samotników lub mogą mieć wielu znajomych, ale żadnego prawdziwego przyjaciela.
5. Komunikacja:
Mają trudności w werbalizacji własnych myśli i emocji, zwłaszcza, gdy są wystraszone, zestresowane lub smutne. Często mogą łatwiej zapisywać (na komputerze lub na kartce) swoje myśli. Mogą nie lubić prosić o pomoc, być niezdolne do tego lub mogą nie wiedzieć, jak prosić o pomoc. Mogą być pasywne, mogą nie potrafić asertywnie ustalać granic w zdrowy sposób. Mogą urażać innych, mówiąc to, co myślą, nawet jeżeli nie chcą być nieuprzejme. Mogą wytykać innym ich błędy. Mogą niechcący podawać zbyt dużo detali lub zanudzać innych. Mogą zadawać niestosowne pytania (zwłaszcza, gdy są młodsze). Mają nietypowy głos (beznamiętny, dziecinny, piskliwy, monotonny). Mają tendencję do brania wszystkiego na poważnie, gubiąc w ten sposób prawdziwe znaczenie słów, skierowanych do nich przez innych ludzi. Mogą mówić zbyt głośno lub zbyt cicho, często nieświadomie. Często są zaskoczone, gdy ludzie mówią im, że były nieuprzejme lub ich zachowanie było niewłaściwe. Wykazują słabe umiejętności w praktycznej konwersacji.
6. Fizjologia/Neurologia:
1) Wysoka wrażliwość: mogą nie być w stanie słuchać lub oglądać wiadomości, słuchać radia, czytać gazetę, oglądać sceny przemocy, horrory, widzieć krzywdę zwierząt, nadużycia, wojny, wydarzenia traumatyczne. Są wrażliwe na emocje i „emocjonalną atmosferę” środowiska, doświadczenia związane z emocjami i psychiką, mają niemal „6 zmysł”, czyli wysoką intuicję i zdolności psychiczne.
2) Zaburzenia integracji sensorycznej: mogą mieć zaburzenia na następujących polach: słuch, wzrok, smak, dotyk, węch, równowaga, ruch, intuicja. Mogą być bardzo wrażliwe na ból lub mieć wysoki prób bólowy. Mogą zauważać smak lub dotyk pokarmu i jedno z nich może być ważniejsze od drugiego. Mogą być niezdarne lub nieskoordynowane. Mogą nie lubić głośnych dźwięków i/lub być przytłoczone lub zestresowane w towarzystwie jasnego światła, intensywnych zapachów, szorstkich materiałów/ubrań, odgłosów syreny alarmowej lub ludzi stojących zbyt blisko lub z tyłu. Mogą mieć trudności w zajmowaniu się dziećmi, ze względu na ich płacz, krzyki, głośne zachowanie. Są wrażliwe na dotyk ubrań i wygoda może być dla nich znacznie ważniejsza, niż wygląd. Czasami muszą wycofywać się i izolować, gdy są przeciążone sensorycznie. Mogą nie być zdolne do tolerancji dźwięków, zapachów, tekstur, ruchu, których nie lubią. Mogą nie lubić przytulania, z wyjątkiem sytuacji, w której to one samodzielnie decydują o tym, czy chcą kogoś przytulić. Mogą być smutne lub zestresowane, gdy zostaje zaburzona ich codzienna rutyna (np. podczas wyjazdów). Rzeczy, które powinny wydawać się bolesne, mogą takie nie być w odczuciu kobiet z zespołem Aspergera (potrafią mieć liczne siniaki, jednocześnie nie wiedząc, skąd się wzięły, ze względu na ich niezdarność). W sytuacjach towarzyskich system nerwowy ma tendencję do łatwego przeciążania się, prowadząc do wycofania (np. odchodzą w ciche miejsce na imprezie, bawią się z dziećmi lub ze zwierzętami). Silne uczucie głodu może pogorszyć ich nastrój i/lub zdolności koncentracji. Mogą zauważać i czerpać przyjemność z drobnych rzeczy, na przykład smaków, dźwięków, muzyki i dzieł sztuki.
3) Lęk, stres i/lub złość. Ostatnie badania mózgu wykazały rozszerzoną rolę ciała migdałowatego w odczuwaniu intensywnych emocji, lęku i gniewu.
4) Mogą mieć problemy z przetwarzaniem słuchowym.
5) Mogą cierpieć na zespół Irlena (syndrom wrażliwości wzrokowej: zmęczenie oczu, bóle głowy, w tym migrena, nudności związane z chorobą lokomocyjną, dyskomfort w obecności oświetlenia fluorescencyjnego, ograniczone pole widzenia, trudności w czytaniu czarnego tekstu na białym tle, zwłaszcza na śliskim papierze, dyskomfort w warunkach silnego kontrastu, trudności w skupieniu uwagi i koncentracji, wrażenie ruchu tekstu, problemy z postrzeganiem głębokości, etc.).
6) Mogą zgrzytać zębami lub mieć szczękościsk (lęk).
7) Mogą mieć Zaburzenia Obsesyjno-kompulsywne (OCD, ZOK, nerwicę natręctw).
8) Mogą mieć jedną lub więcej z 7 typów ADHD (1. krótki czas koncentracji; 2. łatwość rozpraszania się; 3. walka z niezorganizowaniem; 4. tendencja do prokrastynacji; 5. wpadanie w kłopoty ze względu na drobnostki- tyle symptomów wyróżnia treść odnośnika; w Internecie można spotkać takie typy ADHD: 1. Klasyczny ADHD; 2. Nieuważny ADHD; 3. Nadmiernie skoncentrowany ADHD (m.in. na natrętnych, negatywnych myślach); 4. ADHD płata skroniowego; 5. Limbiczne ADHD; 6. ADHD „pierścień ognia”; 7. Lękliwe ADHD; cokolwiek to mówi).
9) Zazwyczaj mają trudności z kończeniem czynności (np. czasowe zadania, planowanie przyszłości, organizacja).
10) Mogą się kołysać, przeskakiwać z nogi na nogę, kręcić się nerwowo, wykonywać ruchy dłońmi, kręcić włosy na palcu, gładzić delikatne materiały, co ma na celu uspokojenie się (stimowanie).
11) Mogą być bardzo wrażliwe na działanie leków, kofeiny i/lub alkoholu.
12) Mogą mieć alergię/nietolerancję glutenu, pszenicy, kazeiny lub innych produktów żywieniowych, problemy jelitowe.
13) Mogą mieć problemy ze snem, preferencję nocnego trybu życia (późne kładzenie się spać), zwykle nie są to „skowronki” (osoby wstające nad ranem).
14) Mogą mieć dyspraksję.
15) Mogą mieć tiki (np. odchrząkiwanie, kaszlenie).
7. Wygląd fizyczny:
Zwykle ubierają się inaczej, niż rówieśnicy, często w sposób ekscentryczny, mogą bardziej zwracać uwagę na komfort, niż na wygląd. Mogą ubierać się niestosownie do danej okazji. Mogą intensywnie starać się dopasować do otoczenia lub nie zwracają na to żadnej uwagi. Mogą nie brać prysznica lub utrzymywać higienę od czasu do czasu, ze względu na inne priorytety (zwykle angażujące specjalne zainteresowania). Wyglądają na młodsze, niż są naprawdę. Mają nietypowy głos, może być monotonny, dziecinny, głośny, zbyt cichy. Często robią niektóre rzeczy z rękami (kręcą włosami lub przedmiotami, wykonują inne ruchy) lub nogami (kołyszą się, przechodzą z nogi na nogę).
8. Styl życia:
Książki, komputery, Internet, zwierzęta, dzieci, natura mogą być ich specjalnymi zainteresowaniami. Kochają ciche, samotne i spokojne otoczenie. Mogą być wyjątkowo religijne lub wcale (zwłaszcza religia buddyjska). Mogą preferować spędzanie jak największej ilości czasu w samotności, ze zwierzętami lub pośród natury. Mogą mieć silne przywiązanie do rutyny. Czerpią przyjemność z wykonywania prac wybranych samodzielnie lub z zajmowania się swoimi specjalnymi zainteresowaniami. Mogą uznawać za wysoki priorytet aranżowanie ich życia, wydarzeń, pracy i środowiska, w celu uniknięcia przeciążających, stresujących i przykrych sytuacji.
9. Związki/Seksualność/Płeć:
Mogą randkować lub wychodzić za mąż ze znacznie młodszymi lub starszymi partnerami, z osobami tej samej płci. Mają tendencję do niezauważania wieku, płci, lecz raczej osobowości drugiej osoby. Mogą być aseksualne, mieć preferencje do wykonywania czynności uznawanych przez nie za znacznie ważniejsze, niż aktywność seksualna lub trwanie w związkach. Mogą być „nad-seksualne”, zafascynowane fizycznym kontaktem o charakterze seksualnym. Mogą różnić się od rówieśników w odniesieniu do elastyczności względem orientacji seksualnej lub myśleć o zmianie płci. Niektóre kobiety z ZA mogą zmienić płeć lub eksperymentować z seksualnością, ponieważ chcą osiągnąć sukces w sytuacjach towarzyskich lub „dopasować się” i mniej różnić od rówieśników. Mogą nie chcieć intymnych/zażyłych związków (aseksualność). Mogą być heteroseksualne, aseksualne, homoseksualne lub biseksualne.
10. Specjalne zainteresowania:
Zainteresowania mogą obejmować karierę, fantastykę, pisarstwo, zwierzęta, czytanie. Kobiety z ZA mają zdolność do maksymalnego skupiania swej uwagi przez długi czas, gdy są zaangażowane w swoje zainteresowania. Zapominają wtedy jeść, pić, korzystać z toalety. Mogą zajmować się swoimi zainteresowaniami przez długie godziny, tracą zupełnie poczucie czasu. Rozkoszują się samotnością, spokojem i ciszą. Samotność opisywana jest często, jako potrzebna do życia tak samo, jak powietrze do oddychania. Kobiety z ZA kochają naturę i zwierzęta. Zwykle nie podzielają zainteresować z innymi ludźmi. Mogą kolekcjonować rzeczy związane z zainteresowaniami.

Resztę przetłumaczę w kolejnych postach.
Avatar użytkownika
intj
 
Posty: 556
Dołączył(a): Śr, 20 mar 2013, 16:46
Płeć: K

Re: ZA i autyzm u kobiet

Postprzez intj » Śr, 19 mar 2014, 14:10

11. Emocje:
Czują silniejsze emocje, są bardziej wrażliwe. Nastrój innych ludzi może na nie wpływać, zwłaszcza, gdy jest pesymistyczny. Mają tendencję do bycia zbyt wrażliwymi na ból emocjonalny. Są głęboko poruszone sztuką, muzyką, niektórymi filmami. Mogą nie być zdolne do oglądania horrorów, przemocy, filmów grozy oraz wiadomości. Żyją z ciągłym lękiem uogólnionym, doświadczają epizodów depresyjnych. Mają problemy z regulacją emocji i radzeniem sobie ze stresem. Są społecznie i emocjonalnie młodsze (niedojrzałe), niż wskazywałby na to ich chronologiczny wiek (zwłaszcza, jako młode dorosłe osoby). Są zbyt ufne (niezdolność lub trudności w ukrywaniu prawdziwych uczuć, kiedy jest to lepiej akceptowane przez społeczeństwo) i naiwne. Doświadczają intensywnych emocji każdego rodzaju (np. gdy się zakochują, robią to wyjątkowo mocno). Mogą myśleć, że współczują, ale ich zachowanie na to nie sugeruje. Często są zbyt wrażliwe i empatyczne. Zazwyczaj potrafią utożsamić się z niektórymi postaciami w filmach. Są wrażliwe na problemy dotykające planety Ziemi, zwierząt, ludzi, rzecznictwa, sądownictwa, praw człowieka oraz ludzi na przegranej pozycji. Niektóre kobiety z ZA są dziecinne, nieosiągające dojrzałości przed około 40. rokiem życia.
12. Charakterystyka osobowości i/lub cechy oraz zdolności:
Urodzone liderki, niezależne, o silnej woli, zdeterminowane, wysoko kompetentne. Wysoki poziom introwersji (chociaż mogą być ekstrawertyczkami). Zwykle słabe poczucie własnej osoby/tożsamości. Mogą używać zdolności mimezji i mimikry (niczym kameleon), w celu dopasowania się do grupy lub różnych ludzi w różnym czasie. Robią to, gdyż szukają prawdziwej tożsamości. Mają wysokie poczucie sprawiedliwości i uczciwości, są poszukiwaczami prawdy. Są bardzo kreatywne i mogą mieć mnóstwo oryginalnych pomysłów. Nie lubią zmian, gdyż mogą czuć się zdezorientowane oraz zestresowane nieznaną sytuacją. Wysoce wrażliwe na prawdziwą, bądź domniemaną krytykę. Nie lubią być obserwowane podczas występu (trema). Mogą usłyszeć, że robią dużo dla innych, troszczą się zbyt intensywnie o innych i/lub są zbyt wrażliwe. Są perfekcjonistkami, zwracają uwagę na detale. Obsesje/specjalne zainteresowania mogą być krótkoterminowe (szybko „skaczą” od jednego do drugiego) lub długoterminowe (mogą oprzeć na nich własną karierę). Są naiwne, niewinne, ufne, traktują wypowiedzi innych dosłownie, przez co są szykanowane. Czują się inne od rówieśników, często opisują siebie, jako osoby z obcej planety. Mają tendencję do bycia zbyt poważnymi. W dzieciństwie mogą być opisywane, jako wyjątkowo wrażliwe lub nieśmiałe.
13. Przeszła i/lub obecna historia zdrowia psychicznego:
Kobiety z zespołem Aspergera mogły doświadczać w przeszłości epizodów dużej płaczliwości, bez przyczyny. Mogą mieć długą historię wizyt u terapeutów, psychiatrów i psychologów. Mogły przyjmować różne lekarstwa. Doświadczają lęku społecznego oraz przewlekłego lęku uogólnionego. Mogą mieć OCD, ADHD. Doświadczają depresji i/lub zmęczenia/wyczerpania, nie wiedząc dlaczego. Starają się zrozumieć siebie, znaleźć odpowiedź, która wytłumaczyłaby ich tożsamość, dlaczego czują się inaczej lub nie pasują do typowego wizerunku kobiety. Mają historię licznych wizyt psychiatrycznych/psychologicznych w trakcie studiów wyższych. Mogą mieć rodzinną historię autyzmu, zespołu Aspergera, dwubiegunowego zaburzenia osobowości, schizofrenii, ADHD, OCD, nerwicy lękowej. Mogą być źle zdiagnozowane, jako osoby z dwubiegunowym zaburzeniem osobowości, osobowością borderline, lub schizofrenią. Wcześniejsza diagnoza może wyglądać nieco inaczej: nerwica lękowa, depresja, zaburzenia odżywiania, osobowość borderline i/lub ADHD. Mają tendencję do odczuwania lęku, obniżenia nastroju (dystymia/depresja), wahań nastroju, zaburzeń odżywiania.
14. Mechanizmy kompensacyjne:
Mogą doświadczać nałogów (alkohol, papierosy, narkotyki), na skutek prób radzenia sobie z intensywnymi emocjami, jako samodzielne leczenie i/lub próba dopasowania się do grupy rówieśniczej. Mogą przybierać inną osobowość w sytuacjach społecznych. Mogą rozwijać różnorodne dysfunkcjonalne mechanizmy kompensacyjne (np. arogancja i/lub narcyzm, fantazjowanie, imitacja, społeczna echolalia). Mogą kołysać się podczas stania, leżenia, siedzenia na krześle obrotowym, żeby się uspokoić. Mogą potrzebować wycofywać się do łóżka lub ciemnego pomieszczenia w samotności. Zdobywają w ten sposób prywatność, ciszę i radzą sobie z przeciążeniem zmysłów/przeciążeniem społecznym. Są wycofujące się/unikające. Mogą wykształcić u siebie zaburzenia osobowości na skutek prób radzenia sobie z objawami zespołu Aspergera.
15. Szósty zmysł, intuicja, zdolności psychiczne:
Mają zdolność do czucia emocji innych ludzi. Mogą „wiedzieć” lub posiadać znajomości na temat różnych rzeczy, nie wiedząc równocześnie o tym, dlaczego tak jest. Mogą być profesjonalnymi medium (wróżkami). Posiadają jedną lub więcej zdolności psychicznych. Są „empatami”.
16. Wyjątkowe zdolności/mocne strony:
Inteligencja, pragnienie wiedzy, uwielbienie nauki, mogą uczyć się samodzielnie czegokolwiek, mają silną wolę, są zdeterminowane i niezależne, perfekcjonistyczne, mają dobrą pamięć długoterminową, pamięć fotograficzną, dobre poczucie humoru, mogą radzić sobie dobrze w sytuacjach kryzysowych, myślą głęboko i refleksyjnie, wykazują elastyczność we wchodzeniu z jednego kryzysu do drugiego, powracają, by zacząć od nowa za jakiś czas, mają zdolność do zauważania szczegółów, radzą sobie podczas rozmowy „w cztery oczy” lub prezentacji danego zagadnienia przed grupą osób, są bardziej, jak „filozofowie”, niż „profesorzy”, ale mogą być obojgiem z nich, widzą „wewnętrznym okiem” detale, są uzdolnione we wzrokowym uczeniu się, mogą być uzdolnione artystycznie, muzycznie, pisarsko, językowo, mają wysoką intuicję. Są zdolne do głębokiego filozofowania, kobiety z ZA często zostają pisarkami, poetkami, artystkami, piosenkarzami, aktorkami lub profesorkami.
17. Wyzwania:
Mogą mieć trudności ze zrozumieniem subtelnych emocji, np. gdy ktoś jest zazdrosny lub zawstydzony, niezainteresowany lub znudzony. Dbają o wygląd, starając się wyglądać normalnie. Zmagają się z własnymi emocjami, trudnościami w nauce, niespodziewanymi zmianami. Mogą nie być w stanie zauważyć, że ktoś z nimi flirtuje. Zmagają się z trudnościami w pracy i funkcjonowaniu w grupie. Są bardzo wrażliwe na konflikty, stres, kłótnie, plotki, pogawędki, rozmowy bez „funkcji” (np. o pogodzie). Mają trudności z utrzymaniem przyjaźni i związków, cierpią na fobię społeczną. Mogą preferować przebywanie w samotności, tak często, jak to tylko możliwe. Mogą mieć trudności w zrozumieniu oczekiwań otoczenia. Są wykorzystywane ze względu na ich naiwność, niewinność, ufność (zwłaszcza w młodości). Mogą mieć trudności w wypełnianiu dokumentów, prowadzeniu domowego budżetu. Mogą mieć problemy w rozpoznawaniu lub zapamiętywaniu twarzy (prozopagnozja).
18. Empatia:
Mogą mieć braki w empatii kognitywnej lub być zbyt empatyczne (np. zbyt dużo empatii uczuciowej/emocjonalnej). Empatia kognitywna- zdolność do przewidywania myśli i intencji innych ludzi, znajomość odczuć innych oraz tego, co mogliby myśleć w danej chwili; również znana, jako myślenie perspektywiczne. Empatia uczuciowa/emocjonalna- zdolność lub umiejętność rozpoznawania przeżywanych przez inne osoby emocji, współodczuwanie (związane z neuronami lustrzanymi). Empatia emocjonalna przyczynia się do umiejętności dostosowywania się do emocjonalnego świata drugiej osoby, co może być przydatne w karierze pielęgniarki, nauczycielki, pracownicy społecznej, psychologa i innych profesji związanych z dbaniem o dobro drugiego człowieka. Współczująca empatia lub „empatyczne obawy”- ten rodzaj empatii pomaga nam zrozumieć kłopoty innych ludzi, co umożliwia podjęcie odpowiednich działań. Pod wpływem stresu, umiejętności związane z teorią umysłu, wydają się być zupełnie nieobecne u kobiet z ZA.
19. Mogą mieć zespół Ehlersa-Danlosa (nadmierna elastyczność skóry i stawów, kłopoty w gojeniu się ran).
20. Mogą intensywnie pragnąć zadowolić innych ludzi i/lub być takie, jak inni. Mogą być wyjątkowo zestresowane, gdy dowiedzą się, że ktoś ich nie lubi.
21. Trudności w wykonywaniu różnych funkcji, mogą obejmować: problemy z podejmowaniem decyzji, zarządzaniem czasem, planowaniem, organizacją, realizacją zadań.
22. Mogą spędzić całe życie na ogromnym wysiłku, aby społecznie „udawać”, „dopasowywać się”, „wydawać się normalnymi”. Mogą wykorzystywać książki, język ciała, lustra, lekcje aktorstwa, w celu poprawy umiejętności społecznych.
23. Mogą mieć tokofobię, czyli lęk przed ciążą i porodem.
24. Mogą mieć trudności z akceptacją własnej płci, również zwane, jako „gender identity disorder” (GID- zaburzenie identyfikacji płciowej), dysforia (pragnienie bycia osobą innej płci). Osoby te znane są, jako transeksualne lub transpłciowe.
25. Fotograficzna pamięć.
26. Ciągła i intensywna potrzeba zrozumienia samych siebie.

Żadna kobieta nie będzie mieć wszystkich powyższych cech, dlatego część z nich może nie pasować do Ciebie. Poziom wglądu i świadomości jest wymagany w zakresie rozpoznawania własnych cech, właściwości i zachowania się. Zespół Aspergera może współwystępować z: dysleksją, dysgrafią, dyskalkulią, zespołem Irlena, dyspraksją, nieumiejętnością pisemnej ekspresji, zaburzeniem przetwarzania słuchowego, zespołem Ehlersa-Danlosa. Indywidualne cechy i właściwości mogą różnić się od łagodnych do ciężkich (spektrum).
Avatar użytkownika
intj
 
Posty: 556
Dołączył(a): Śr, 20 mar 2013, 16:46
Płeć: K

Re: ZA i autyzm u kobiet

Postprzez intj » Śr, 19 mar 2014, 17:19

Tłumaczenie:

Czy autyzm objawia się inaczej u dziewcząt?
Czy rodzice i specjaliści mogą nie zauważyć symptomów autyzmu u kobiet? Kate Reynolds przygląda się zjawisku, które polega na tym, że kobiety z autyzmem otrzymują późną lub błędną diagnozę. Najczęściej pod pojęciem autystycznego spektrum, w środowisku służby zdrowia i edukacji, rozumie się klasyczny autyzm, zwany inaczej wczesnodziecięcym, czy syndromem Kannera, a także zespół Aspergera. Badania Lorny Wing's odkryły, że stosunek mężczyzn i kobiet z autyzmem wynosi 2:1 oraz 15:1 w zespole Aspergera, co mogło sugerować, że kobiety były mniej skłonne do subtelniejszych form ASD (Wing, 1981). Mężczyźni są bardziej wrażliwi na warunki organiczne (autyzm jest neurologicznym stanem rozwojowym). Ponadto wydaje się, że dziewczęta otrzymują pewne zabezpieczenie przed wariantami genetycznymi, które jak się uważa, powodują autyzm. Jednak staje się jasne, że dziewczyny z zespołem Aspergera mogą być niewystarczająco reprezentowane w liczbach, ponieważ historia badań nad ASD, od początku swojego istnienia (prace Kannera i Aspergera w połowie lat 40.), opiera się na przykładzie mężczyzn. Narzędzia diagnostyczne - wywiady, konkretne zadania i kategoryzacje zachowań wynikających z wyników analizy ilościowej- zostały opracowane zgodnie z męskim fenotypem (Gould and Ashton-Smith, 2011). Sposób, w jaki zespół Aspergera manifestuje się u dziewcząt, nie został odpowiednio zbadany, a tylko w ciągu ostatnich pięciu, dziesięciu lat zaczęto zwracać się w kierunku dziewcząt i kobiet.
Objawy autyzmu u kobiet/dziewcząt:
Diagnostyka ASD jest oparta na triadzie upośledzeń, określonych przez Wing i Gould w 1979. Dziewczyny z zespołem Aspergera mogą przedstawiać się inaczej, niż chłopcy w każdym z tych obszarów zaburzeń.
1. Interakcje międzyludzkie (Holtman et al., 2007):
I. chłopcy z ASD, w przeciwieństwie do dziewcząt, zwykle nie są zmotywowani do społecznych interakcji. Jednak dziewczyny doświadczają licznych niepowodzeń w osiąganiu i utrzymywaniu przyjaźni,
II. dziewczęta mają tendencję do nawiązywania przyjaźni ze starszymi dziewczynami, które im „matkują” i służą, jako „ochrona społeczna”,
III. dziewczęta mogą być niedojrzałe społecznie i częściej wolą bawić się ze znacznie młodszymi dziećmi, z którymi nie muszą wchodzić w głębsze i skomplikowane relacje, a ponadto dziecko z ASD niejednokrotnie dominuje zabawę, co pozwala przewidywać i kontrolować jej przebieg,
IV. dziewczęta z zespołem Aspergera mogą „adoptować” mniej zdolnych rówieśników (na przykład kogoś z trudnościami w nauce), którzy sami mogą być marginalizowani, są więc otwarci na dominację dzieci z ASD,
V. dziewczęta z zespołem Aspergera mogą być nadmiernie zależne od matki (lub innego głównego opiekuna), którą uważają za swojego najlepszego przyjaciela i powiernika w trudnym do zrozumienia i stresującym świecie społecznym.
2. Komunikacja:
I. chłopcy angażują się w zachowania destrukcyjne, natomiast dziewczęta mogą być stale „chore”, aby uzyskać to, czego chcą lub kontrolować sytuację,
II. dziewczyny z ASD mają tendencję do bycia biernymi i ignorowania codziennych potrzeb, podczas gdy chłopcy się uciążliwy pod tym względem,
III. dziewczęta są zdolne do większej koncentracji, niż chłopcy, którzy rozpraszają się łatwiej i mogą być uciążliwi,
IV. dziewczęta mają tendencję do uczenia się zachowań społecznych, dzięki obserwacji i naśladowaniu, co może maskować ich deficyty,
V. dziewczęta mogą mieć problemy ze zrozumieniem idei hierarchii społecznej, dlatego mogą reagować niewłaściwie na ludzi uważanych za autorytety, np. nauczycieli,
VI. dzieci z ASD obu płci muszą nauczyć się zasad, które rządzą towarzyską pogawędką (osoby z ZA mają problem ze zrozumieniem celu tego typu rozmowy); problemy dziewcząt mogą być maskowane, dzięki zachowaniom pasywnym i zdolności naśladowania bez zrozumienia.
3. Wyobraźnia społeczna:
I. rodzice mogą uważać, że ich córka jest nieswoiście „dziwna”, lecz nie są w stanie podać argumentów,
II. zmyślone zabawy istnieją, ale są bardzo intensywne, często skupiają się na stereotypowych kobiecych zainteresowaniach, takich, jak: lalki, makijaż, zwierzęta, gwiazdy (sławni ludzie), dlatego dziewczęta z ZA mogą wydawać się podobne do dziewcząt niebędących w spektrum (neurotypowych); kluczem jest intensywność i jakość specjalnych zainteresowań (są czasochłonne, angażujące i skupione na detalach),
III. dzieci z ASD mogą zadawać pytania (powtarzane wiele razy) typowe dla starszych dzieci- takie, które nie są zadawane przez rówieśników; dziewczęta mogą wykazywać słabe zdolności empatii i brak zainteresowania interakcjami międzyludzkimi; mogą również ignorować środowisko klasy i zachowywać się niedojrzale, impulsywnie lub nietypowo; wykazują również niezdolność do „przejść”, nawet w sprawach podstawowych, na przykład, nie potrafią wyrzucić starych zabawek i ubrań, z których dziecko już dawno wyrosło; jest to związane z trudność w akceptacji zmian; chociaż takie rodzaje zachowań mogą być wspólne dla obu płci, sposób, w jaki się prezentują, może być różny dla chłopców i dziewcząt;
Wygląda na to, że dziewczynki w autystycznym spektrum mogą być mniej widoczne ze względu na ich deficyty, niż autystyczni chłopcy oraz potrafią naśladować zachowania innych ludzi (Attwood, 2012). Jednakże mają braki w zrozumieniu sytuacji społecznych oraz mają płytką wiedzę na temat języka. Staje się to coraz bardziej oczywiste na poziomie szkoły średniej, gdy nie ma w otoczeniu młodszych dzieci, z którymi można byłoby się przyjaźnić, oraz gdy grupy rówieśników są bardziej zróżnicowane i każda „ochrona” może być rozwiązana. Dodatkowo, liczne bodźce (takie, jak tłum na korytarzach lub krzyki na placu zabaw) oraz zmiany w codziennej rutynie, które występują w szkołach średnich, mogą znacznie zwiększyć uczucie niepokoju. Okres dojrzewania, warunkujący proces niepowstrzymanych zmian, takich jak miesiączki, rozwój piersi i owłosienia, może głęboko wpłynąć na dziewczyny z ASD, potęgując obawy ze względu na brak kontroli nad tym, co się dzieje.
Problemy ze zdrowiem psychicznym u dziewcząt
Anoreksja nazywana jest „kobiecym zespołem Aspergera”, ponieważ około 20% dziewcząt wykazujących objawy anoreksji, posiada również cechy charakterystyczne dla spektrum autyzmu. Około 20-30% anorektyczek jest perfekcjonistkami i wykazuje sztywne sposoby myślenia, co również jest typowe dla ASD. Autystyczne dziewczęta traktują skutki anoreksji, jako coś pozytywnego, gdyż powodują one zaburzenia miesiączkowania (niejednokrotnie zatrzymanie menstruacji), a ponadto mniejsza podaż jedzenia uniemożliwia rozwój fizyczny. Należy zwrócić uwagę zwłaszcza na okres dojrzewania, kiedy to objawy ZA stają się bardziej widoczne, ze względu na problemy społeczne dziewcząt, zwłaszcza, gdy rozpoczynają edukację w szkole średniej, kiedy mogą stać się przedmiotem zastraszania lub marginalizowana, ogólnie postrzegane jako dziwne. W przeciwieństwie do chłopców, dziewczęta stają się raczej bardziej wycofane, zamknięte w sobie, smutne i ciche, niż agresywne. Głęboki lęk może być demonstrowany, jako alarmujące zachowanie: niższe oceny w szkole, problemy ze snem, obniżony nastrój/depresję oraz obsesyjne zachowanie. Badania z roku 2011 wskazują, że wiele kobiet, które później zostały zdiagnozowane, jako autystyczne, wstępnie otrzymywało diagnozę zaburzeń uczenia się, zaburzeń osobowości, OCD lub zaburzeń odżywiania (Rivet and Matson, 2011). Te diagnozy różnicowe mogą być związane z niedostateczną wiedzą specjalistów na temat kobiecej formy autyzmu. Kryteria diagnostyczne muszą być dopasowane do płci, z podkreśleniem cech ASD, charakterystycznych dla dziewcząt. Obserwacja dziewcząt w otoczeniu społecznym szkoły, połączona ze szczególną uwagą na kwestię przyjaźni, ma zasadnicze znaczenie dla rozpoznania ASD. Należy też skupić się na tym, w jaki sposób dziewczęta z zespołem Aspergera zarządzają wolnym czasem, gdyż zamiast wypełnić czas i korzystać z wolności, są zagubione i niespokojne. Wszystkie badania wskazują na to, że wczesne rozpoznanie ASD, a następnie odpowiednia interwencja, optymalizuje życiowe szanse człowieka poprzez zwiększenie niezależności, wiedzy i akumulacji umiejętności językowych i społecznych. Do tej pory, sposób, w jaki zespół Aspergera ujawnia się u dziewcząt i kobiet, nie został dokładnie zbadany i wykorzystany jako podstawa do narzędzi diagnostycznych, które nadal pozostają zdominowane przez mężczyzn.

Udało mi się skończyć tłumaczenie tych dwóch tekstów. Wierzę, że nie popełniłam wielu błędów, chociaż miałam problem z angielskimi idiomami. Mogłabym się podpisać pod większością cech, dlatego mam nadzieję, że moje tłumaczenie przyda się potomnym (ze specjalną dedykacją dla Mruczanki).
Ostatnio edytowano Śr, 19 mar 2014, 17:30 przez intj, łącznie edytowano 2 razy
Avatar użytkownika
intj
 
Posty: 556
Dołączył(a): Śr, 20 mar 2013, 16:46
Płeć: K

Re: ZA i autyzm u kobiet

Postprzez laurka » Cz, 20 mar 2014, 13:21

Dzięki wielkie za bardzo dobre tłumaczenie.

Przeczytałam to wszystko i jestem w szoku... Teraz już jestem niemal pewna, że mam ZA. 99% tekstu jest o mnie. Nie wiedziałam, że nawet drobne detale z mojego życia mogą świadczyć o ZA... od takich oczywistości jak chęć bycia w samotności, po drobniejsze i - wydawałoby się - nieistotne elementy. Jestem w szoku, bo w gimnazjum regularnie chodziłam do szkolnego psychologa (w liceum nadal byłam w kontakcie z nim), w międzyczasie miałam jednorazowe spotkania z trzema różnymi psychologami i jednym psychiatrą, jeszcze niedawno zakończyłam intensywne, bo trwające 1,5 roku leczenie polegające na wizytach u psychologa 2 razy na tydzień i wizytach u psychiatry raz na trzy tygodnie oraz kilkumiesięczną terapię grupową, a mimo to NIKT ze specjalistów nie zauważył, że mam typowe cechy dla ZA... nawet nie wiedziałam, że coś takiego jak ZA istnieje... Teraz już jestem pewna, że kiedy tylko będę miała możliwość, zrobię badania. Swoją drogą mogę je zrobić w miejscu oddalonym od mojego domu o jedyne trzy przystanki autobusowe (co zabawniejsze - obok mojego byłego liceum), w dodatku niedawno dowiedziałam się, że jest tam też możliwość chodzenia na terapię (podobno za darmo). Czemu ja o tym wszystkim nic nie wiedziałam... :-|

Wszystkie badania wskazują na to, że wczesne rozpoznanie ASD, a następnie odpowiednia interwencja, optymalizuje życiowe szanse człowieka poprzez zwiększenie niezależności, wiedzy i akumulacji umiejętności językowych i społecznych.
To mi daje nadzieję na pozytywną zmianę w moim życiu.

Edit.
Przy okazji dowiedziałam się też, że istnieje coś takiego, jak prozopagnozja. Przynajmniej wiem, dlaczego całe życie musiałam się wstydzić. I mieć niesamowitą masę problemów w stylu "czy jest pani dziekan?" - "przecież to ja... rozmawiałyśmy ze sobą godzinę temu" albo "o nie, umówiłam się z ciocią na mieście, a przecież nie wiem, jak wygląda... mimo, że widziałam ją milion razy".
Ostatnio edytowano Cz, 20 mar 2014, 13:46 przez laurka, łącznie edytowano 2 razy
We Are All Made of Stars
laurka
 
Posty: 591
Dołączył(a): Pt, 28 lut 2014, 15:45
Płeć: K

Re: ZA i autyzm u kobiet

Postprzez marekf » Cz, 20 mar 2014, 15:41

Dołączam się do podziękowań,intj.. :)
Niestety moja nauka języków obcych skończyła się na kilku niedokończonych próbach, a często pojawiają się tu wpisy obejmujące teksty angielskie, doceniam pracę, jaką włożyłaś w aż dwa długie posty, podchodząc do tematu z dokładnością i systematycznością.. :good: Może w tłumaczeniach znajdziesz swoją pasję i drogę zawodową..
Aspi 145
Nt 54
Avatar użytkownika
marekf
 
Posty: 3182
Dołączył(a): N, 16 gru 2012, 20:49
Lokalizacja: Wrocław
Płeć: M

Re: ZA i autyzm u kobiet

Postprzez fasci-nation » Cz, 20 mar 2014, 17:14

Laurka, jak chcesz, to u mnie na blogu jest tekst o prozopagnozji. Przy okazji jest to blog kobiety z ZA w męskiej wersji.
fajny kotó

Moja kocia książka: http://savant.org.pl/publikacje/koci_1.1_1.pdf
i koci blog: http://kociswiatasd.blox.pl/
Avatar użytkownika
fasci-nation
 
Posty: 3601
Dołączył(a): Cz, 28 sty 2010, 00:00
Lokalizacja: weiter weiter ins Verderben
Płeć: K

Re: ZA i autyzm u kobiet

Postprzez laurka » Cz, 20 mar 2014, 17:38

Zaglądam czasem na Twojego bloga i podoba mi się coraz bardziej (m.in. przez to, że się utożsamiam). Mogę prosić o linka do tego konkretnego tekstu?

PS. "W męskiej wersji" - masz na myśli swój - z braku lepszego słowa - mocny/ostry styl pisania? Przyzwyczaiłam się. :P Choć początkowo trochę ciężko mi się było przebić.

Edit. A Twoją książkę już czytam (zresztą brat i mama również). Mam zamiar niedługo wydrukować.
Ostatnio edytowano Cz, 20 mar 2014, 17:41 przez laurka, łącznie edytowano 2 razy
We Are All Made of Stars
laurka
 
Posty: 591
Dołączył(a): Pt, 28 lut 2014, 15:45
Płeć: K

Re: ZA i autyzm u kobiet

Postprzez Mruczanka » Cz, 20 mar 2014, 17:39

Dziękuje również za tłumaczenie :)
Czuję się, jakby tekst był pisany o mnie, bo też zgadza mi się niemal całkowicie :shock:
Krócej będzie, co mi się nie zgadza:
Nie jestem typem liderki i nigdy nie umiałam młodszym organizować czasu, zabawy.
Tej inteligencji też nie jestem tak pewna, bo gubię się w technicznych rzeczach.
Nie jestem też za bardzo zdeterminowana i zle radzę sobie w sytuacjach kryzysowych (stres)
Nie zależy mi też za bardzo na zadowalaniu innych, zwłaszcza obcych.
Reszta raczej się zgadza.
Teraz też już wiem, co to jest "wyczerpanie społeczne" i "kac społeczny" oraz tokofobia ;-)
Mruczanka
 
Posty: 11085
Dołączył(a): Pt, 19 kwi 2013, 13:08
Lokalizacja: I see dead people
Płeć: K

Re: ZA i autyzm u kobiet

Postprzez laurka » Cz, 20 mar 2014, 17:44

Mruczanka napisał(a):Dziękuje również za tłumaczenie :)
Czuję się, jakby tekst był pisany o mnie, bo też zgadza mi się niemal całkowicie :shock:
Krócej będzie, co mi się nie zgadza:
Nie jestem typem liderki i nigdy nie umiałam młodszym organizować czasu, zabawy.
Tej inteligencji też nie jestem tak pewna, bo gubię się w technicznych rzeczach.
Nie jestem też za bardzo zdeterminowana i zle radzę sobie w sytuacjach kryzysowych (stres)
Nie zależy mi też za bardzo na zadowalaniu innych, zwłaszcza obcych.
Reszta raczej się zgadza.
Teraz też już wiem, co to jest "wyczerpanie społeczne" i "kac społeczny" oraz tokofobia ;-)
U mnie też nie zgadza się to bycie liderką. W ogóle jak to się ma do ZA? Przecież bycie liderką jest jednoznaczne z pracą w grupie, a praca w grupie to chyba koszmar aspiego, nie?
We Are All Made of Stars
laurka
 
Posty: 591
Dołączył(a): Pt, 28 lut 2014, 15:45
Płeć: K

Re: ZA i autyzm u kobiet

Postprzez intj » Cz, 20 mar 2014, 19:29

Kiedy byłam małym dzieckiem, podporządkowywałam sobie innych, wręcz "rządziłam" rówieśnikami. Osoby z ZA nie muszą być w dzieciństwie nieśmiałe (byłam wstydliwa do 7. roku życia, a następnie w okresie dojrzewania, co przerodziło się ostatecznie w fobię społeczną, lecz w okresie szkoły podstawowej, aż do 6. klasy, byłam jak gdyby liderem klasy, przez co często mówiono, że jestem przemądrzała, egoistyczna, dominuję lekcję i wciąż zadaję niepotrzebne pytania). Również bawiłam się z młodszymi o 6-8 lat dziećmi, ponieważ to było łatwiejsze, niż kontakt z rówieśnikami, przez długi czas oglądałam bajki i bawiłam się zabawkami (w czasie, kiedy rówieśnicy interesowali się raczej związkami, etc.). Potrafiłam zaaranżować zabawę, byłam wręcz dobrą opiekunką do dzieci (pełniłam tę rolę już we wczesnej podstawówce). Niemowląt raczej nie lubiłam. Wracając do pytania laurki, można ignorować grupę, kiedy są ciekawsze zajęcia, a kiedy jeszcze człowiek się nie boi. Owszem, popadałam w konflikty i byłam nielubiana, chociaż nie zdawałam sobie z tego sprawy. Z drugiej strony, mogę nie mieć zespołu Aspergera.
markuf, nie mam zdolności językowych, lecz matematyczne, dlatego nie mogłabym rozwijać się, jako tłumacz, ale oczywiście w razie potrzeby jestem w stanie pomóc w przetłumaczeniu tekstu. W przyszłości chcę zostać lekarzem stomatologii.
I przepraszam, że wcześniej umieszczałam linki do angielskich tekstów. Nie zdawałam sobie sprawy z tego, że ktoś może mieć problem z ich dokładnym zrozumieniem.
Avatar użytkownika
intj
 
Posty: 556
Dołączył(a): Śr, 20 mar 2013, 16:46
Płeć: K

Re: ZA i autyzm u kobiet

Postprzez marekf » Cz, 20 mar 2014, 20:09

intj napisał(a):markuf, nie mam zdolności językowych, lecz matematyczne, dlatego nie mogłabym rozwijać się, jako tłumacz, ale oczywiście w razie potrzeby jestem w stanie pomóc w przetłumaczeniu tekstu. W przyszłości chcę zostać lekarzem stomatologii.
I przepraszam, że wcześniej umieszczałam linki do angielskich tekstów. Nie zdawałam sobie sprawy z tego, że ktoś może mieć problem z ich dokładnym zrozumieniem.


Skromność przez Ciebie przemawia, intj.. :) Stomatologia to Twój wybór, ja sobie nie wyobrażam siebie w zawodzie, w którym miałbym częsty kontakt z klientem, a co dopiero pacjentem, którego muszę czasem dotknąć, zbliżyć się.. Jednak wiem, że czegokolwiek się podejmiesz, zrobisz to z pełnym zaangażowaniem i poświęceniem, co widać po Twoich wypowiedziach także i w innych tematach które podejmujesz..

Nie masz za co przepraszać, sama piszesz, że nie zdawałaś sobie sprawy z tego, że może istnieją jeszcze dinozaury z przed ery powszechnej nauki angielskiego.. Jak ja np.. :oops:
Czasem będzie im potrzebna Twoja fachowa pomoc, to już będą wiedzieć, że można poprosić o to np. Ciebie.. :)
Ostatnio edytowano Cz, 20 mar 2014, 20:11 przez marekf, łącznie edytowano 1 raz
Aspi 145
Nt 54
Avatar użytkownika
marekf
 
Posty: 3182
Dołączył(a): N, 16 gru 2012, 20:49
Lokalizacja: Wrocław
Płeć: M

Re: ZA i autyzm u kobiet

Postprzez fasci-nation » Cz, 20 mar 2014, 20:42

laurka napisał(a):Zaglądam czasem na Twojego bloga i podoba mi się coraz bardziej (m.in. przez to, że się utożsamiam). Mogę prosić o linka do tego konkretnego tekstu?

PS. "W męskiej wersji" - masz na myśli swój - z braku lepszego słowa - mocny/ostry styl pisania? Przyzwyczaiłam się. :P Choć początkowo trochę ciężko mi się było przebić.

Edit. A Twoją książkę już czytam (zresztą brat i mama również). Mam zamiar niedługo wydrukować.


Broń b0rze, chodziło mi o to, że mam taką typową wersję ZA, która jest przypisywana głównie chłopcom. Taką widoczną od wczesnego dzieciństwa, z książkowymi objawami. Nie wiem, co ludzie mają z tym moim stylem pisania, bo nie jest wcale jakoś szczególnie mocny.

Wpis o prozopagnozji jest tutaj. Po prawej masz wielkie pole z tagami, gdzie możesz sobie wybrać inny interesujący temat.

Chciałabym przypomnieć jeszcze, że ASD to nie fobia społeczna i wcale nie trzeba być cichym i nieśmiałym. Można być także głośnym, wygadanym i przy tym bez żadnego wyczucia reguł społecznych.
fajny kotó

Moja kocia książka: http://savant.org.pl/publikacje/koci_1.1_1.pdf
i koci blog: http://kociswiatasd.blox.pl/
Avatar użytkownika
fasci-nation
 
Posty: 3601
Dołączył(a): Cz, 28 sty 2010, 00:00
Lokalizacja: weiter weiter ins Verderben
Płeć: K

Re: ZA i autyzm u kobiet

Postprzez intj » Cz, 20 mar 2014, 21:16

fasci-nation napisał(a):Chciałabym przypomnieć jeszcze, że ASD to nie fobia społeczna i wcale nie trzeba być cichym i nieśmiałym. Można być także głośnym, wygadanym i przy tym bez żadnego wyczucia reguł społecznych.
Zgadzam się z fasci-nation w stu procentach.
Avatar użytkownika
intj
 
Posty: 556
Dołączył(a): Śr, 20 mar 2013, 16:46
Płeć: K

Re: ZA i autyzm u kobiet

Postprzez laurka » Cz, 20 mar 2014, 21:42

intj napisał(a):Kiedy byłam małym dzieckiem, podporządkowywałam sobie innych, wręcz "rządziłam" rówieśnikami.
Jak byłam mała to co innego! Teraz mi się przypomniało. Pamiętam, jak na wszystkich możliwych przedstawieniach grałam główną rolę. W sumie do tej pory mi to zostało - nie widzę sensu śpiewać na koncercie, jeżeli nie dostanę najważniejszych solówek (choć z drugiej strony nie umiem się już tak przebić i prosto z mostu powiedzieć, że chcę solówkę - staram się tylko to zasugerować... z różnym skutkiem). Tak samo kiedy już pracuję w grupach, to uważam tylko swój pomysł za najlepszy i najbardziej sensowny, choć liderowanie zostawiam już komuś innemu - powiedzmy, że w takich sytuacjach pozostaję scenarzystą, nie reżyserem - i chyba zawsze kończy się realizacją mojego pomysłu przez grupę. Więc teraz, jak to przemyślałam, to w sumie coś w tym jest... :D
We Are All Made of Stars
laurka
 
Posty: 591
Dołączył(a): Pt, 28 lut 2014, 15:45
Płeć: K

Re: ZA i autyzm u kobiet

Postprzez Mruczanka » Cz, 20 mar 2014, 22:40

Dla mnie praca w grupie to największy koszmar głównie dlatego, że chciałabym wszystko zrobić po swojemu, a nie mam siły przebicia, żeby przekonać wszystkich do mojego pomysłu.
A jak już się okazuje, że ktoś wymyślił lepszy pomysł ode mnie, to już w ogóle, czuje się beznadziejnie, że sama na to nie wpadłam i łapie doła.
Generalnie, zależność od pracy innych, jest dla mnie mocno frustrująca, bo zawsze mam wrażenie, że i tak ktoś nawali.
A dostawać "baty" za kogoś, to ogarnia mnie wściekłość :evil:
Największy spokój mam, jak sama za moją własną pracę mam odpowiedzialność i nikt mi niczego nie przypisze, ani nie podkradnie.
Wiem, egoistyczne podejście :lol:

Książkę fasci też czytałam - fajna i w niektórych momentach też się utożsamiam, choć w nie wszystkich ;-)
Dałam ją też mojej siostrze do przeczytania, ale odebrała ją całkowicie inaczej niż ja, co mocno mnie zdziwiło.
Jej reakcja była taka:
"No... ciekawe rzeczy pisze ta dziewczyna, ale... mam wrażenie, że ona się wywyższa, jakby chwali swoją innościa."

Ja osobiście takiego wrażenia nie odniosłam, ale mam inne od niej postrzeganie świata i ludzi.
Moja reakcja na treść książki: :good:
Ostatnio edytowano Cz, 20 mar 2014, 22:42 przez Mruczanka, łącznie edytowano 1 raz
Mruczanka
 
Posty: 11085
Dołączył(a): Pt, 19 kwi 2013, 13:08
Lokalizacja: I see dead people
Płeć: K

Re: ZA i autyzm u kobiet

Postprzez intj » Cz, 20 mar 2014, 22:42

Właśnie tak. Nawet obecnie, będąc już osobą dorosłą, to mój pomysł musi być zrealizowany. Podczas pracy w grupach, musiałam trzymać kartkę przed sobą i długopis w ręku, żeby nie daj Boże ktoś inny zapisał projekt na swój własny sposób. I nie zależy mi na prezentacji gotowej pracy- to zostawiam innym- lecz skupiam się wyłącznie na jakości projektu. Laurko, napisałaś, że śpiewasz. Mogłabyś to rozwinąć? Nie wiemy nic na temat Twoich zainteresowań, a prawdopodobnie masz "special interest". Co studiujesz?

Mruczanka napisał(a):Generalnie, zależność od pracy innych, jest dla mnie mocno frustrująca, bo zawsze mam wrażenie, że i tak ktoś nawali. Największy spokój mam, jak sama za moją własną pracę mam odpowiedzialność i nikt mi niczego nie przypisze, ani nie podkradnie.
Mam tak samo. Tylko ja jestem odpowiedzialna za pracę i mogę kontrolować jej jakość. Jestem krytykantką, ponieważ uważam moje koncepcje za jedyne słuszne, ale w związku z tym, że miałam pierwszą średnią w liceum, każdy mnie słuchał, co jest zupełnie okrutne, ale bardzo wygodne.
Mruczanka napisał(a):Moja reakcja na treść książki: :good:
Dokładnie tak.
Ostatnio edytowano Cz, 20 mar 2014, 22:47 przez intj, łącznie edytowano 1 raz
Avatar użytkownika
intj
 
Posty: 556
Dołączył(a): Śr, 20 mar 2013, 16:46
Płeć: K

Re: ZA i autyzm u kobiet

Postprzez Mruczanka » Cz, 20 mar 2014, 23:50

intj napisał(a):
fasci-nation napisał(a):Chciałabym przypomnieć jeszcze, że ASD to nie fobia społeczna i wcale nie trzeba być cichym i nieśmiałym. Można być także głośnym, wygadanym i przy tym bez żadnego wyczucia reguł społecznych.
Zgadzam się z fasci-nation w stu procentach.




Chyba właśnie takie osoby - głośne, wygadane, które "widać"- są częściej diagnozowane.
Ja należę do tej drugiej grupy - cicha, wycofana, "bujająca w obłokach".
Też nikomu nie przyszło do głowy, że mogę być ze spektrum, choć obeszłam sporą grupkę "specjalistów".
Sama już nie wiem, czy jestem Aspem :roll:
Mruczanka
 
Posty: 11085
Dołączył(a): Pt, 19 kwi 2013, 13:08
Lokalizacja: I see dead people
Płeć: K

Re: ZA i autyzm u kobiet

Postprzez laurka » Pt, 21 mar 2014, 00:01

Mruczanka napisał(a):Dla mnie praca w grupie to największy koszmar głównie dlatego, że chciałabym wszystko zrobić po swojemu
Mam to samo. (Choć powodów, dla których nie lubię pracy w grupie, jest więcej.)

Śpiewam od dziecka w różnych chórach i gdzie się da uczę się wokalu. Wszystkie moje zainteresowania są związane ze sztuką (śpiew, instrumenty muzyczne, rzeźba, malarstwo, grafika, pisarstwo, poezja). Ale jestem za mało przebojowa i za mało silna psychicznie, żeby studiować na ASP czy na Akademii Muzycznej, toteż zrobiłam tylko pierwszy stopień muzycznej i policealną plastyczną, a teraz studiuję arcynudny kierunek (potocznie zwany polonistyką) dla nudnych mugoli. Tyle we mnie pasji, a i tak nic z tego nie będzie, bo aspołeczność, introwersja i te rzeczy. :roll:
We Are All Made of Stars
laurka
 
Posty: 591
Dołączył(a): Pt, 28 lut 2014, 15:45
Płeć: K

Następna strona

Powrót do Forum otwarte dla każdego

Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 33 gości