Z Wikipedii:
Hyperleksja - objaw zaobserwowany u dzieci, które charakteryzują się następującymi właściwościami:
Wcześnie przejawiająca się zdolność do czytania słów, wykraczająca poza to czego można się spodziewać od dziecka w jego wieku chronologicznym albo intensywna fascynacja literami lub cyframi.
Znaczne trudności w zakresie rozumienia języka werbalnego.
Nienormalne umiejętności społeczne, trudności w socjalizacji (uczeniu się norm i zachowań społecznych) oraz w prawidłowym uczestniczeniu w interakcjach z innymi ludźmi.
Nieumiejętność w nawiązywaniu kontaktów, niemożność odczytania cudzych intencji i zamiarów.
Dodatkowo, niektóre spośród dzieci hyperlektycznych mogą wykazywać następujące cechy:
Uczenie się języka ekspresywnego w szczególny sposób, powtarzając jak echo lub dokładnie zapamiętując strukturę zdaniową bez zrozumienia jej sensu (echolalia), odwracanie zaimków.
Rzadko inicjują konwersację.
Mają intensywną potrzebę trzymania się rutyny, przejścia jakościowe sprawiają im trudności, wykazują rytualistyczne zachowania.
Nadwrażliwość słuchowa, węchowa lub dotykowa.
Zachowania auto-stymulacyjne.
Specyficzne, niezwykłe lęki.
Normalny rozwój do 18-24 miesiąca życia, później regresja.
Mocna pamięć słuchowa i wzrokowa.
Trudności w odpowiadaniu na pytania: co?, gdzie?, kto?, kiedy? oraz dlaczego?.
Myślenie w kategoriach konkretnych i dosłownych, trudności w rozumieniu pojęć abstrakcyjnych (np. owoce)
Słuchają selektywnie, wydają się być głuche.
Problemy dzieci hyperlektycznych stają się szczególnie widoczne w okresie nauki szkolnej, np. mimo wcześnie nabytej umiejętności czytania oraz niejednokrotnie wysokiej inteligencji, napotykają na szereg trudności w zrozumieniu świata i nauce zachowań. Na ogół nikt nie rozumie dlaczego nie mogą sobie poradzić lub czemu są nieposłuszne.
Hyperleksja ma cechy podobne do autyzmu, zaburzeń zachowania, zaburzeń językowych, zaburzeń emocjonalnych, nadpobudliwości i zaburzeń uwagi, uszkodzenia słuchu, wysokich uzdolnień lub, paradoksalnie, upośledzenia umysłowego. Jej objawy zawsze wskazują na zaburzenia psychiczne, takie jak autyzm czy zespół Aspergera. Wbrew niektórym źródłom, występowanie hyperleksji zawsze świadczy o poważnych zaburzeniach psychicznych co najmniej pokroju ZA, jeżeli towarzyszy jej spadek umiejętności społecznych. Bardzo ważne jest, aby w przypadku braku cech autystycznych nie uznawać dziecka za w pełni sprawne emocjonalnie, gdyż prowadzi to do takich chorób jak np. ciężka depresja czy nawet schizofrenia. Jednakże w przypadku dzieci z autyzmem na ogół przypadkowo można przekonać się, że dziecko samo nauczyło się czytać, zaś nie-autystyczne dzieci same chętnie informują o tym fakcie, głośno czytając każdy napotkany napis i wciągają innych w zabawę pt. "odczytywanie napotykanych słów i wyrażeń".