aspi.net.pl (dawniej asperger.fora.pl)

Co myslicie o ZA? Tak ogólnie.

...

ZA to chyba jedno z niewielu zaburzeń, które wielu chciałoby mieć niż nie mieć.

...

Ja bym je oddala. Moge nawet doplacic.

ZA ma zalety

- mniej przejmujesz sie docinkami innych ludzi
- można używać ZA do tlumacznia wielu zwoich zachowań

warning napisał(a):Czy lubisz ZA?

Dziwne pytanie, rownie dobrze moglbys zapytac czy ktos lubi HIV, HBV czy inna gruzlice.

warning napisał(a):ZA to chyba jedno z niewielu zaburzeń, które wielu chciałoby mieć niż nie mieć.

To ja chetnie oddam, zeby ktos nie byl stratny w zamian moge wziac jakies ADHD, zapalenie pluc czy inny bol zęba.

Morog napisał(a):- można używać ZA do tlumacznia wielu zwoich zachowań

Pytanie tylko kogo obchodzi czy masz ZA czy cos innego. W koncu jak sobie z tym nie radzisz to jest tyko i wylacznie twoj problem. Jakos nie wydaje mi sie, ze w tym kontekscie byla to zaleta ZA. Zwlaszcza w naszym tolerancyjnym spoleczenstwie, wiekszosc wolalaby unikac takiego aspi z obawy ze jeszcze sie tym zarazi.

Camillus

nie do konca
jak ktos cie zna zwykle łyknie tlumaczenie i masz fory

morog, niby racja, ale kto zrozumie istotę ZA? a potem kto ci uwierzy że masz coś takiego?
mimo wszystko-jedni chcą się na siłę wyróżniać i chcieliby mnieć takie zaburzenie, ale nie zdają sobie sprawy z tego, że mieć takie zaburzenie to cierpieć.

oddam, oddam, oddam, i jak la movida-dopłacę!!! bylebym potrafiła normalnie z ludźmi się komunikować!

nienna

bywam tak dziwny ze kazdy kto cos mniejwiecej wie na temat ZA nie ebdzie mial watpliwosci
rzaluje normalnie ze do tej pory nikomu o tym nie mowilem

Coz, ja - zdaje sie - zawsze mialam opinie ekscentryczki. Znajomym powiedzialam o Aspergerze tuz po tym, jak moj psychiartra wysunal takie podejrzenie. Jako ze byli to tylko blizsi znajomi, nie zmienilo to w zasadzie nic miedzy nami. Przeciez "kazdy cos ma". Jednak nie moge wszystkim tlumaczyc swojego ciaglego rozkojarzenia, samotnictwa, niekumactwa i innych takich tym, ze mam ZA. A i tak najgorsze jest to, czego nie widac. Jakkolwiek bym nie probowala sie przelamac, i tak jestem z tym sama. Male, kolorowe piekielko.

Nie rozumiem pytania
Czy chodzi o to czy lubię osoby z ZA? akceptuję swoje ZA?
Nie mam diagnozy (jakiejkolwiek) i jej nie potrzebuję, po prostu "rozbieram" siebie na czynniki pierwsze i pracuję nad konkretnymi deficytami.

la movida napisał(a):Coz, ja - zdaje sie - zawsze mialam opinie ekscentryczki. Znajomym powiedzialam o Aspergerze tuz po tym, jak moj psychiartra wysunal takie podejrzenie. Jako ze byli to tylko blizsi znajomi, nie zmienilo to w zasadzie nic miedzy nami. Przeciez "kazdy cos ma". Jednak nie moge wszystkim tlumaczyc swojego ciaglego rozkojarzenia, samotnictwa, niekumactwa i innych takich tym, ze mam ZA. A i tak najgorsze jest to, czego nie widac. Jakkolwiek bym nie probowala sie przelamac, i tak jestem z tym sama. Male, kolorowe piekielko.

Ja bardzo długo (za długo) wogóle nie miałem świadomości że trzeba siebie modyfikować. Gdy zaczęło świtać brałem się za rzeczy "wymierne" tak żeby można było łatwo ocenić rezultat.
Np. problemy z rozmowami telefonicznymi: pisałem na kartce listę rozmów jakie muszę w danym dniu wykonać i dzwoniłem. Następnie oceniałem siebie - "no, na liście było 20 rozmów, wykonałeś 10, przy czym z pięciu niewykonanych jesteś usprawiedliwiony".
Albo przed jakimś przyjęciem postanowienie: na dzień dobry uśmiechniesz się do pani domu i powiesz jej że świetnie wygląda".
Kilka dość oczywistych kierunkowskazów: motywacje, czyli wyznaczenie sobie jakiś celów, konsekwencja i nie pobłażanie sobie, nie unikanie dyskomfortu, bo jeśli jakieś sytuacje bolą to dobrze i to właśnie z nimi powinno się ścierać, nie obawianie się ponoszenia porażek (zgodnie z zasadą "jak sie nie przewrócisz to sie nie nauczysz").
I jeszcze do Luca: to trochę tak jak nauka gry na instrumencie muzycznym. Po prostu trzeba wziąć skrzypce do rąk i zacząć grać, mimo iz przed tym wydanie jakichkolwiek sensownych dźwięków wydaj się być niemożliwym.

a tam jestem ciekawy jakie sa kobiety z ZA w tych sprawach

P.P.: fajne podejscie. Tez to testuje. Zapisuje najblahsze sprawy na liscie rzeczy do zrobienia i od razu poprawa. Metoda drobnych kroczkow jest OK. Gorzej jednak z planowaniem dlugofalowym... Przynajmniej u mnie.

Morog: W TYCH, powiadasz? Hmmm... czyli jakich?

no wiesz, rybki, kwiatki, rodzice Ci nie mowili? ;p

a czym sie różni ZA od schizofreni?

tym czym mercedes od forda

Morog napisał(a):a tam jestem ciekawy jakie sa kobiety z ZA w tych sprawach

Różne , choć z braku diagnoz to raczej moja hipoteza.
Zależy z czym ZA im się połączyło (z jakimi jeszcze innymi zaburzeniami).