aspi.net.pl (dawniej asperger.fora.pl)

Otóż pisze ten temat nie z byle powodu, chciałem wam opowiedzieć
o moim życiu, a więc zaczynamy:Kiedy nie miałem ZA czułem się odmieńcem.Przyjaciele(którzy nie są nie byli i nie będą moimi przyjaciółmi)bardzo często mnie bili .Mój ojciec i nauczyciele wiele razy zwracali na to uwagę, ale to nie skutkowało.Natomiast kiedy dowiedziałem się że mam ZA, wciąż czułem się tak samo.Nauczyciele i rodzice bardzo mnie chwalili (nie tylko za dobre wyniki w nauce, ale także za to że uważałem(w wieku 5 lat do tego czasu)że bicie się jest bezsensowne.Teraz wciąż słabo nawiązuje prawie każdy z chłopaków z mojej klasy ma dziewczynę. Niestety ja nie mam:((w ogóle nie chce mieć).Bardzo długo chodziłem do psychologa,psychiatry itp.Od dziecka miałem problemy z pracami technicznymi(w tych w których się wycina, przykleja,przyczepia itp.)Miałem także problemy z przebieraniem się(nie z powodu że nie mogłem się zdecydować na ubranie)powodem było to że wolno się przebierałem(na w-f-ie przebierałem się całą przerwę)Choć pewnego dnia przyszła do mnie pewna dziewczyna(Miała na imię Agata)i spytała.
-Pomożesz mi?.Chodzi o Rappelz(to gra w którą gram) ty jesteś w nią taki dobry a ja taka beznadziejna(Byłem najlepszy w gry komputerowe w klasie)
-Ja mam ci pomóc?.-Spytałem gdyż myślałem że to jakieś złudzenie optyczne.
Chcecie wiedzieć co było dalej?.Otóż później pomogłem jej i a potem poszła do swojego domu.Czułem że mnie polubiła, czułem się jak bym już nie był odmieńcem.Mam także problemy z wychowaniem fizycznym, większość chłopaków z mojej klasy chodzi na dodatkowe lekcje wychowanie fizycznego, natomiast ja chodzę na lekcje gry na Marimbie.Cóż myślę że to już wszystko co mogę wam opowiedzieć a więc kończymy.
Pozdrowienia dla Ważniaka.

Eh rozumiem co masz na myśli, generalnie mi też jest znacznie lepiej gdy ktoś z grupy mnie zauważa itp teoretycznie kontakty społeczne w dużej mierze mnie nie obchodzą, ale naprawdę lepiej mieć ze dwie osoby, które można nazwać przyjacielem lub kolegą.

Jak skończyła się ta historia ? Dogadałeś się z tą dziewczyna ?
Powiem ci, że jeśli masz szansę na utrzymanie jakoś takowej znajomości to chwytaj się tego jak tonący koła ratunkowego.
Z tego co zauważyłem to aspie tracą na poznaniu w świecie realnym a zyskują w tym wirtualnym. Na początku gdy zdobywałem mój pierwszy kontakt z drugą osobą, a było to po ośmiu latach edukacji, udało mi się tylko dzięki internetowi, najwięcej z tą osobą rozmawiałem na gg. Dzięki temu ja zyskałem i już nie tracę na rozmowie w świecie realnym, ale niestety tylko z tą jedną osobą. Próbuje to samo uzyskać z innymi teraz po zmianie szkoły i powiem ci szczerze, że mam chyba nawet jakieś rokowania.