aspi.net.pl (dawniej asperger.fora.pl)

Dziękuję bardzo za odzew :)
Owszem, w początkowej fazie konstruowania moich badań, uwzględniałam diagnozę ZA. Jednak po dokładniejszym zagłębieniu się w zagadnienie, doszłam do wniosku, z czym w 100% zgodzę się z Kropką, iż ciężko wśród dorosłych osób znaleźć tych zdiagnozowanych, właśnie z tych przyczyn, o których mówisz: braku kompetentnych osób do zdiagnozowania 20 lat temu, z powodu małego zasobu wiedzy o samym zespole i jego ówczesnej nierozdzielności z autyzmem. Również ten problem poruszam w części teoretycznej mojej pracy, jednak pomysł na rozszerzenie tego wątku uważam za bardzo trafny i potrzebny. Wiadomo jak jest z literaturą - jedna osoba napisała książkę kilkanaście lat temu, a teraz wszyscy cytują tą samą książkę bez właściwie żadnych nowych informacji czy badań, jak się zmieniło postrzeganie i funkcjonowanie osób z ZA. Tak teraz sobie myślę, że właściwie problem z tą diagnozą na pewno powinien znaleźć się we wnioskach do badań.
Co do samych badań - jak już wcześniej pisałam, jest to wywiad (może być w formie rzeczywistej lub online), nagrywany (aby istotne informacje mi po prostu nie umknęły), pytania mają formę pytań otwartych, jednak ewentualnie mogę dopytywać i drążyć temat - ale oczywiście macie prawo by odmówić udzielenia odpowiedzi na to pytanie. Również zawsze istnieje możliwość skorygowania odpowiedzi, jeśli Wam się nasunie coś innego, coś się przypomni lub Wasza po prostu będziecie chcieli odpowiedzieć na dane pytanie w zupełnie inny sposób. Oczywiście istnieje też możliwość Waszego wglądu do wywiadu - dla mnie nie będzie stanowiło problemu przesłanie Wam nagranego wywiadu lub jego zapisu w formie papierowej - wtedy także na spokojnie możecie sobie przeanalizować i wprowadzić ewentualne zmiany. Co do danych - zostaną one utajnione, w mojej pracy zamieszczę jedynie Wasze inicjały wraz z podaniem wieku. Jeśli macie jakieś dodatkowe pytania - bez skrępowania możecie je zadawać. I czekam na potwierdzenie decyzji oraz wyboru formy wywiadu (rzeczywisty czy np. przez skype).
Pozdrawiam ciepło i dziękuję raz jeszcze,
Weronika

Mam papierek i się zgłaszam.

Myślę, że z tymi zdiagnozowanymi może być problem, ponieważ jeśli mówimy o ludziach dorosłych, z pokolenia 30 latków wzwyż, to w czasach ich dzieciństwa o zaburzeniu nie wiedziano a co za tym idzie nikt taki diagnozy z dzieciństwa nie ma, co najwyżej inne a najczęściej po prostu wspomnienia problemów :roll: ... a teraz, po latach, rodzice często już nie żyją lub osoby takie z rodziną nie utrzymują kontaktów i zdiagnozowanie jest nie możliwe ... poza tym skoro tyle lat dawało się radę bez diagnozy, to sens jej robienia teraz staje pod znakiem zapytania ...

... może i ten problem należałoby ująć w jakiejś pracy magisterskiej?

Jeśli chodzi o mnie to tak, jednak nie mam papierka..
Mam tylko diagnozę po ok 200 listach z osobą, która zajmuje się dzieciakami z ZA..
Jeśli chodzi o diagnozę, to w moim przypadku będzie trudno,
mama nie żyje a ojciec był w moim życiu stale tylko do moich 3 lat..
Teraz mam 39, ale problemy pozostały.. :roll:
Jestem z tych nietypowych przypadków raczej..
Zawsze kłody pod nogami.. (przenośnia)
Pozdrawiam..

Ponawiam prośbę: czy ktoś byłby chętny na rozmowę ze mną? :)

Dziękuję za odpowiedź :)

Już wyjaśniam. Nie ukrywam, iż wytyczne odnośnie 5-ciu osób i ich wieku zostały mi narzucone przez moją panią promotor, jednak również moim celem jest minimum 5 osób i również osobiście wolałabym, aby posiadały one diagnozę zespołu Aspergera, ponieważ temat mojej pracy magisterskiej skupia się właśnie na funkcjonowaniu osób zdiagnozowanych. Odnośnie sposobu i miejsca przeprowadzenia wywiadu, wszystko jest do uzgodnienia - ja jestem otwarta, a chętnie pozwiedzam Polskę ;) Choć również warto korzystać z dobrodziejstw rozwijającej się technologii, także wywiadu on-line nie wykluczam. Na razie stawiam pytanie orientacyjne o to, czy w ogóle choćby ta piątka wspaniałych by się znalazła, gdziekolwiek by to było.

Pozdrawiam gorąco!

Z nieukrywaną przyjemnością :)

Czy chodzi o to, że w tym wywiadzie ma uczestniczyć 5 osób jednocześnie, czy po prostu stawiasz sobie za cel (ewentualnie ktoś inny Ci stawia) znalezienie tych 5-ciu osób z diagnozą? (obstawiam to drugie z prawdopodobieństwem 90%, ale mimo wszystko wolę spytać)

Ambiwalentne uczucia pojawiają mi się dopiero na myśl o potencjalnym miejscu przeprowadzenia wywiadu i tym, że jakoś tam trzeba będzie dotrzeć, ale może lepiej nie będę martwił się na zapas :)

Dzień dobry.

Nazywam się Weronika Figlarz, jestem studentką pedagogiki II roku studiów stacjonarnych, II stopnia na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydział Studiów Edukacyjnych. Obecnie piszę pracę magisterską, której temat brzmi: "Funkcjonowanie społeczne i edukacyjno-zawodowe osób z zespołem Aspergera. Analiza jakościowa." Poprzez moją pracę pragnę zgłębić temat szans jak i również zagrożeń w funkcjonowaniu jakie posiadają osoby zdiagnozowane pod kątem zespołu Aspergera.
Piszę do Państwa z zapytaniem, czy byliby Państwo skłonni pomóc mi w badawczej części mojej pracy - czy wśród Państwa znalazły by się osoby chętne do spotkania ze mną na wywiad pogłębiony, które stoją u progu dorosłości (minimum 20 lat, minimum 5 osób z diagnozą zespołu Aspergera).

Z wyrazami szacunku,
Weronika Figlarz
UAM