aspi.net.pl (dawniej asperger.fora.pl)

Imho, to chyba nie jest temat nadający się na otwarte forum.
Ale wydaje mi się, że faktycznie wczesny etap dzieciństwa, lub nawet jeszcze życie płodowe, może mieć istotny wpływ na wystąpienie ewentualnych lęków w przyszłości.
Gdzieś czytałam, że jeśli kobieta w ciąży dużo się stresuje i przeżywa niepokój, to te negatywne emocje odbijają się na dziecku i ono również staje się zestresowane.
Takie dziecko ponoć nawet może wyczuć, że jest niechciane i w przyszłości być przez to lękliwe i wycofane.
Ale może to tylko teoria, nie pamiętam gdzie to czytałam.

Dzięki! Nie myślałam o tak wczesnym etapie dzieciństwa. No ale może rzeczywiście jest najistotniejszy.

Zastanawiam się nad wpływem dzieciństwa na występowanie ataków paniki. Czy ci z Was, którzy doświadczają takich ataków, uważają, że w dzieciństwie byli zbytnio kontrolowani - nie mieli wystarczającej swobody fizycznej i myślowej - czy może mieli jej nadmiar (nikt zbytnio nie interesował się tym, co, gdzie, z kim robią, jak spędzają czas, co myślą)? A może było to chaotyczne, niekonsekwentne, bez zasad i trudne do przewidzenia?