przez Ilona » N, 2 sty 2011, 14:51
Krystian: Nie powiem ci co masz, a czego nie, bo uważam, że to sie mija z celem. Spróbuj nabrać do siebie więcej dystansu, jesteś jeszcze bardzo młody i wrażliwy. Nastolatki często mają poczucie inności, wyobcowania, nadmierne poczucie wstydu w zwiazku z błahymi często sprawami. Nie sądzę, żebyś musiał pilnie zgłosić się do psychiatry, jeżeli czujesz taką potrzebę, idź do pedagoga szkolnego, albo do poradni psychologiczno pedagogicznej i powiedz o swoich problemach i obawach, powiedz też, że obawiasz się reakcji rodziców, porozmawiaj o tym, jak mógłbyś z nimi rozmawiać o swoich problemach, żeby Cię traktowali poważnie, zrozumieli i wysłuchali i jak mógłbyś ich przygotować na wiadomość, że korzystasz z porad psychologa, bo masz taką potrzebę i to nic zlego.
Nie pamiętam do jakiego wieku lekarz ma obowiązek poinformować rodziców o wizycie i stanie zdrowia ich dziecka, a od kiedy ma obowiazek dotrzymac tajemnicy lekarskiej, proponuję Ci poszukac informacji na ten temat. Ja będąc w liceum chodziłam do poradni psychologicznej bez wiedzy rodziców, a nie miałam jeszcze 18 lat. Umówiłam się z terapeutką, że przygotuję siebie i rodziców do tej rozmowy i powiem im, kiedy bede na to gotowa. Musisz jednak brać pod uwagę to, że prędzej czy później będziesz musiał z nimi porozmawiać, mogą okazać się pomocni w diagnozowaniu i terapii. I nie zdręczaj się, myślę, że nie jesteś wcale aż taki "nienormalny"
Wielu z nas tak kiedyś myślało.
Krystian: Nie powiem ci co masz, a czego nie, bo uważam, że to sie mija z celem. Spróbuj nabrać do siebie więcej dystansu, jesteś jeszcze bardzo młody i wrażliwy. Nastolatki często mają poczucie inności, wyobcowania, nadmierne poczucie wstydu w zwiazku z błahymi często sprawami. Nie sądzę, żebyś musiał pilnie zgłosić się do psychiatry, jeżeli czujesz taką potrzebę, idź do pedagoga szkolnego, albo do poradni psychologiczno pedagogicznej i powiedz o swoich problemach i obawach, powiedz też, że obawiasz się reakcji rodziców, porozmawiaj o tym, jak mógłbyś z nimi rozmawiać o swoich problemach, żeby Cię traktowali poważnie, zrozumieli i wysłuchali i jak mógłbyś ich przygotować na wiadomość, że korzystasz z porad psychologa, bo masz taką potrzebę i to nic zlego.
Nie pamiętam do jakiego wieku lekarz ma obowiązek poinformować rodziców o wizycie i stanie zdrowia ich dziecka, a od kiedy ma obowiazek dotrzymac tajemnicy lekarskiej, proponuję Ci poszukac informacji na ten temat. Ja będąc w liceum chodziłam do poradni psychologicznej bez wiedzy rodziców, a nie miałam jeszcze 18 lat. Umówiłam się z terapeutką, że przygotuję siebie i rodziców do tej rozmowy i powiem im, kiedy bede na to gotowa. Musisz jednak brać pod uwagę to, że prędzej czy później będziesz musiał z nimi porozmawiać, mogą okazać się pomocni w diagnozowaniu i terapii. I nie zdręczaj się, myślę, że nie jesteś wcale aż taki "nienormalny" :) Wielu z nas tak kiedyś myślało.